“หลวงตาเข้าใจว่าสีกาทุกข์ใจไม่ใช่เรื่องของใคร แต่เป็นตัวของสีกาเอง ทำไมต้องกังวลถึงการกระทำของผู้อื่น คนเรามักตัดสินทุกอย่างจากสิ่งที่ตาเห็นภายนอกเสมอ เหมือนสีกาตอนนี้กำลังเอาหัวใจตัวเองไปไว้ในตัวของพี่สาว นึกคิดไปตามที่สีกาอยากจะนึก หากเป็นเช่นนี้ก็จะทำอย่างนี้ หากเป็นอย่างนี้จะไม่กระทำเช่นนี้ แล้วหัวใจพี่สาวของสีกา สีกาเอามันไปไว้ที่ไหน ในเมื่อสีกาเอาวิญญาณของตัวเองไปไว้ในตัวผู้อื่นจนหมดแล้ว”
“หลวงตา...”
“โลกวุ่นวายเพราะเราต่างเอาตัวเองไปตั้งไว้ในทุกสิ่ง เมื่อตัดสินจากสิ่งที่เห็นก็ไม่จำเป็นต้องตั้งข้อสงสัย แต่หากยังสงสัยก็ยังไร้คำตอบและข้อสรุป สีกาบอกว่าคนที่ให้ชีวิตสีกาคือพ่อกับแม่ แต่คนที่ต่อลมหายใจคือพี่สาวของสีกา สีกาอาจบอกหลวงตาว่าไม่รู้สึกภาคภูมิใจเพราะพี่สาวสีกาทำเรื่องผิดศีลธรรม แต่สีการู้หรือไม่ว่าที่ได้มีชีวิตต่อไปอยู่ในโลกที่ทั้งสวยงามและวุ่นวายใบนี้ นั่นอาจเป็นลมหายใจทั้งหม
