“ตอนนี้นุ่นอยู่ในอิตาลีอย่างถูกต้องตามกฎหมาย ถ้าคุณจะทำอะไรเหมือนเมื่อก่อนนุ่นจะให้ตำรวจที่นี่จับคุณ”
“ข้อหาอะไรล่ะที่รัก...ไม่มีตำรวจประเทศไหนจับผัวข้อหากอดเมียตัวเองหรอกนะ”
“มีตั้งหลายข้อหาที่นุ่นจะแจ้งตำรวจได้ ข้อหาบังคับขู่เข็ญ ข่มขืนจิตใจเมีย...เอ้อ...ไม่ใช่...ไม่ใช่...นุ่นไม่ใช่เมียของคุณ แต่เป็นแค่นางบำเรอที่คุณพามา”
มัสมินดื้อดึงจนพูดผิดพูดถูกขณะออกแรงขัดขืน ทว่ายิ่งดิ้นใบหน้าคร้ามคมก็ยิ่งแนบชิดใบหน้าหวานที่พยายามแสดงความรำคาญใจ
“ไม่ต้องให้ตำรวจมาจับผมหรอก มิวซีอา...ผมยินดีให้คุณลงโทษผมอย่างที่คุณอยากเอาคืนยังไงก็ได้ จะกัดจะหยิกหรือข่วนผมอย่างที่คุณเคยทำ ผมก็ไม่ว่า”
ลอวเรนซ์กระซิบข้างหูหญิงสาวด้วยสำเนียงอันนวลนุ่มและนั่นทำให้ร่างแน่งน้อยคลายความดึงดันลงได้บ้าง เธอจ้องลึกเข้าไปในดวงตาสีฟ้าฉาบประกายระยิบระยับราวต้องการค้นหาสิ่งที่อาจซ่อนอยู่เบื้องหลังความอ่อนหวานนั้น ทว่ากลับไม่
