ไม่รู้ตัว... nc+++ 1

614 Words

เที่ยงวันใหม่ ชายหนุ่มลืมตาตื่นขึ้นมาพบกับใบหน้าเรียวสวยของคนที่ยังคงหลับตาพริ้มอยู่ในอ้อมกอดของเขา อิทธ์กดปลายจมูกลงไปที่แก้มนวลหอมเบาๆ แต่ร่างบางก็ยังเริ่มจะรู้ถึงสัมผัสจากเขาอยู่ดี เธอค่อยๆลืมตาขึ้นมา ก่อนจะพบว่าชายหนุ่มได้แอบขโมยหอมแก้มเธออยู่ ชายหนุ่มถอนใบหน้าออก ก่อนที่แววตาคมจะจ้องมองเธอด้วยความเสน่หาแพรวพราวราวกับจะกลืนกิน ฟางข้าวต้องรีบหยุดชายหนุ่มเอาไว้ ก่อนที่เขาจะเริ่มบทรักครั้งใหม่ขึ้นอีกครา เพราะว่าเธอยังเหนื่อยจากศึกหนักในคืนที่ผ่านมาอยู่และเพิ่งจะได้พักตอนรุ่งสางนี่เอง " ฉันหิวแล้วค่ะ " ฟางข้าวกล่าวพร้อมกับยิ้มหวานให้อิทธ์ " เดี๋ยวพี่สั่งอาหารมาทานบนนี้ และที่สำคัญห้ามเรียกพี่ว่าคุณ ต่อไปนี้ให้เรียก พี่อิทธ์ และเลิกแทนตัวเองว่าฉัน ให้แทนตัวเองว่า ฟาง เข้าใจมั้ย " อิทธ์ยอมปล่อยฟางข้าวชั่วคราวก่อน เพื่อให้เธอได้เติมพลัง แต่ชายหนุ่มนั้นยังแอบยิ้มร้าย " ค่ะ คุณอิทธ์ " ฟา

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD