พอปิ่นธาราตอบตกลง วันหมั้นก็มาถึงเร็วกว่าที่คิด บริเวณสวนของรีสอร์ทถูกตกแต่งด้วยดอกไม้สีขาวสดใส แขกเหรื่อทยอยเข้ามาร่วมงานอย่างคึกคัก ปิ่นธารานั่งนิ่งอยู่ในชุดไทยสีพาสเทลอ่อน งดงามจนใครๆ ต่างพากันชื่นชมในความงามของเธอ แต่เจ้าตัวกลับถอนหายใจไม่หยุด นี่มันไม่ใช่สิ่งที่เธออยากได้เลยสักนิด จะให้เธอยินดีกับสิ่งที่เกิดขึ้นได้อย่างไร เมฆาเองก็อยู่ในชุดเจ้าบ่าวเต็มยศ หล่อเหลาแบบที่ใครมองก็ต้องเหลียว แต่สีหน้าของเขาแข็งทื่อราวกับถูกลากมานั่งตรงนี้อย่างฝืนใจทั้งที่ความจริงแล้ว เขาก็ไม่ได้ฝืนใจขนาดที่แสดงออกมาเลย
เมื่อถึงเวลาที่ทั้งคู่ต้องนั่งเคียงกันในงานพิธี เสียงชื่นชมของแขกก็ดังขึ้นรอบทิศ และก็เป็นไปในทิศทางเดียวกัน
“เหมาะสมกันจริงๆ เหมือนกิ่งทองใบหยกเลยนะ”
“คู่นี้อนาคตไปไกลแน่ สวยหล่อสมกันมากๆ ” คำชมพวกนี้หลุดออกมาจากปากของแขกที่มาร่วมงาน
คำพูดเหล่านั้นไม่ได้ทำให้ปิ่นธาราดีใจ แต่มันกลับยิ่งท
