1 เดือนต่อมา
1.26 PM.
"แม่บ่นเรื่องโรสให้พี่ฟังอีกแล้วว่ะ"
"บ่นอีกแล้ว?"
ฉันขยับนั่งที่ขอบโต๊ะขณะที่มือก็ถือแก้วลาเต้ขึ้นจรดริมฝีปากตัวเองมองพี่ยักษ์ที่กำลังยิ้มออกมาด้วยความพออกพอใจเพราะเรื่องที่แม่เขาบ่นถึงฉัน
"ซื้อของมาเยอะบ้างล่ะ พลาญเยอะไปบ้างล่ะแต่อันที่ว้าวสุดคือเรื่องที่โรสเกือบทำครัวไหม้"
"คือบ่นตั้งแต่เดือนก่อนยันเดือนนี้น่ะนะ"
"ใช่ พี่แม่งอยากจะสมน้ำหน้าให้ไงล่ะอยากได้นักลูกสะใภ้"
"หึ"
พี่ยักษ์เหยียดยิ้มเอนหลังมองมาที่ฉันขณะที่ฉันก็มองเขาและเอาแก้วลาเต้ไปชนกับแก้วกาแฟเขา
"แม่พี่เริ่มรู้ตัวแล้วว่าคิดผิดที่อยากมีลูกสะใภ้เพราะงั้นโรสยินดีด้วยนะคะ"
"บางทีเราอาจไม่ต้องอยู่กันถึงหกเดือนเลยก็ได้"
"ดูพี่รีบนะคะมีคนรออยู่รึไง?"
คนตรงหน้าฉันเม้มปากส่ายหน้าไปมาทันทีหลังจากฉันเอียงคอถามแบบนั้นก่อนฉันจะหัวเราะเบาๆและหันมองประตูที่เปิดออกขัดบทสนทนา
"ขออนุญาตครับอีกสิบนาทีมี
