“โอเคเด็กๆ!!! แยกค่ะลูก ไหนๆ ก็เจอกันแล้ว แม่ขอแนะนำเลยนะ นี่หนูใบข้าว ภรรยาของ...”
“ภรรยา!!” ผู้หญิงที่ชื่อเอวาเอ่ยแทรกออกมาทั้งๆ ที่คุณแม่ยังพูดไม่จบ เธอมีสีหน้าตกใจไม่น้อยเมื่อท่านเอ่ยสถานะของฉันออกมา สายตาคู่สวยจ้องมองมาทางฉันด้วยแววตาที่หลากหลาย
“ฮึ!! หาใหม่ได้เร็วดีหนิ” คุณแดลเนียกลั้วขำในคอ แขนแกร่งตวัดขึ้นโอบกอดไว้บนไหล่ของพี่เอวา ดึงตัวเธอเข้ามาแนบชิดกับเขาเสมือนกำลังแสดงความเป็นเจ้าของ
“อืม!ภรรยาของผมเอง ...แม่ครับผมขอตัวพาเมียผมไปคุยกับแด๊ดก่อนนะครับ เธอเล่นสนุกพอแล้ว” ประโยคสุดท้ายเฮียเวียร์เน้นคำพร้อมกับจับจ้องไปที่คนทั้งสอง ก่อนจะดึงมือฉันให้เดินออกจากห้องครัวไปพร้อมๆ กับเขา ท่ามกลางความเงียบงันของทั้งคู่
มีเพียงเสียงแหลมจากคุณแม่ที่ตะโกนไล่หลังเราสองคนดังมาจากประตูห้องครัวเท่านั้น
“อีกสิบนาทีทานมื้อค่ำ แม่ฝากซีย์เรียกแด๊ดด้วยนะลูก”
“สองคนเมื่อสักครู่นี้คือ...” ปากเล็กเ
