สวบ!!
“กรี๊ดดดด!!” สิ้นคำพูดสุดท้าย คนตัวโตออกแรงดันท่อนเอ็นแข็งแกร่งนั่นเข้ามาจนสุดลำของมัน ปากเล็กกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
ถึงแม้เขาจะพยายามเบาแล้วแต่ฉันก็ยังรู้สึกเจ็บเหมือนจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆอยู่ดี เลือดสดๆ ไหลออกมาจากส่วนบอบบางที่ฉีดขาดเคลือบไปกับลำท่อนเอ็นขนาดใหญ่จนเป็นมันวาว
“อืม...รัดแน่นมากใบข้าว”
ปึก! ปึก!
“จะ...เจ็บ!! ฮึก...” คุณซีเวียร์สบตาฉันเพียงนิด จากนั้นก็เริ่มขยับเอวสอบเนิบๆ เพื่อให้ช่องทางรักได้ปรับตัว ริมฝีปากหยักได้รูปพรมจูบลงเช็ดน้ำตาที่กำลังอาบสองพวงแก้มของฉันอย่างอ่อนโยน
“อดทนหน่อย เฮียทำเบาที่สุดแล้ว” น้ำเสียงแหบพร่าที่เปลี่ยนสรรพนามเรียกแทนตัวเองกระชิบลงข้างหูของฉัน พร้อมๆกับช่วงล่างที่เริ่มขยับแก่นกายเข้าออกช้าๆ
ปึก! ปึก! ปึก!
“อื้อ…บะ...เบาหน่อยคุณ อ๊ะ...เจ็บ”ปากเล็กเอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงกระท่อนกระแท่นแทบฟังไม่ได้ศัพท์ มือเล็กดันแผงอกของคนตัวโตเอาไว้
