“ไอรีสชวนไปกินชาบูค่ะ...แต่ข้าวปฏิเสธเธอไปแล้ว”
“ที่ไหน”
“ห้างCTใกล้ๆ มหาลัยค่ะ”
“งั้นก็โทรตามเพื่อนเธอ อยากกินร้านไหนก็เลือกเอง” คุณซีเวียร์กล่าวด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ ในขณะที่รถกำลังจอดติดไฟแดงอยู่สี่แยกก่อนที่จะถึงห้างCT
“คุณอนุญาตให้ข้าวไปกินชาบูกับเพื่อนจริงๆเหรอคะ”
“อืม ก็ไปด้วยกันให้มันจบๆ”
“หมายถึงคุณก็จะทานด้วย” ฉันเลิกคิ้วขึ้นเป็นเชิงถามคนตัวโต ที่มีอารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ
“ทำไม? ฉันจะไปกินด้วยไม่ได้หรือไง”
“ปะ...เปล่าค่ะ แต่ข้าวไม่รู้จะบอกเพื่อนว่าคุณเป็นใคร เพราะฉะนั้นแล้วข้าวไม่ไปดีกว่า”
“ก็บอกว่าเป็นผัวเธอ” ยังจะมีหน้ามาย้ำคำพูดนี้อีก ที่ฉันแหวใส่ไปก่อนหน้านี่เขาไม่ได้ใส่ใจเลยใช่มั้ย
“ไอรีสคงได้เป็นลมล้มพับ”
“จะโทรก็รีบโทร ฉันไม่ใช่คนใจดีขนาดนั้น”
“จะโทรก็รีบโทร ฉันไม่ใช่คนใจดีขนาดนั้น”
“ใบข้าว!!”
“ทะ...โทรแล้วค่ะ” คุณซีเวียร์เอ็ดฉันเสียงดัง เมื่อฉันพยายามลอกเลียนคำพูดขอ
