จุดกลับใจ
17
PUIFAI - จุดที่ต้องตัดสินใจ
ฉันค่อยๆขยับมือไปจับแขนเอวา แน่นอนว่าสายตาคุณออสตินมองตามทันทีเมื่อฉันแตะต้องเมียของเขา
“มึง... กูจะทำยังไงดี”
เอวาถอนหายใจออกมาดังๆ
“เฮ้อ! บอกตรงๆกูรู้สึกผิดนะ สงสารหลานว่ะ”
คุณออสตินไม่พูดอะไรเลย ไม่สนใจผลลัพธ์ที่ฉันเจอด้วย พอเอวาพูดแบบนั้นเขาก็ย้ายสายตานิ่งๆไปทางอื่นแล้วเดินออกไปกับลูกน้องเลย
หลังฉันยังแข็งทื่อ จนได้ยินเสียงปิดประตูถึงหายใจหายคอคล่อง รีบหันขวับไปมองเอวาและเขย่าแขนมันต่อ
“กูกลัวผัวมึงมาก คราวหลังนัดที่อื่นนะ”
“โอ๊ยกลัวอะไร เขาใจดีมากนะ”
“ใจดี?”
“อือ”
“กับมึงคนเดียวนั่นแหละ” เอวาส่ายหน้า
“ไม่ กับเอริณก็ใจดีมาก ไม่ได้เป็นแบบที่มึงเห็นหรอก เขาเป็นผู้ชายอบอุ่นมาก ลูกก็ติดเขามาก เปียผมให้ ไปส่งโรงเรียน ทำกับข้าวให้แทบทุกเช้า กูติดขัดอะไรพ่อจัดการหมด ยิ่งตอนกูเรียนหมอนะบอกเลยว่าคุณออสตินนี่แหละพ่อลูกอ่อนตัวพ่อ ทำทุกอย่าง
