จุดกลับใจ
18
PUIFAI - จุดที่ต้องแอบอ้าง
ฉันให้เบอร์คุณเขื่อนไป พอเขาเมมเบอร์ไลน์ก็เด้งขึ้นมาทันที ดูจากโปรไฟล์แล้วน่าจะรักลูกสาวมาก ตั้งรูปน้องสีฟ้ายิ้มเต็มหน้าโปรไฟล์เลย หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยอะไรกันต่อ ฉันรีบกลับด้วยเพราะกลัวรถติด
“นอกจากสีฟ้าปุยปุยมีเพื่อนอีกไหมคะ” ฉันถามลูกหลังขึ้นรถ
“มีค่ะ เยอะแยะไปหมด แต่สีฟ้าน่ารักที่สุดเลยผ่านรอบคัดเลือก”
ยายเปิดนางงามให้ดูบ่อยก็จะเป็นแบบนี้แหละ
“ปุยปุยเองก็อย่าลืมน่ารักกับเพื่อนๆนะคะ”
“แมแม่ก็รู้ว่าหนูน่ารักอยู่แล้ว ไม่งั้นแมแม่ไม่รักหนูขนาดนี้หรอก”
“แหม... จ้า แม่รักกกก”
ฉันหันไปมองลูกที่เบาะข้างคนขับอย่างเอ็นดูและมันเขี้ยวก่อนจะส่งมือไปยีหัวเธอเบาๆ ช่างพูดช่างคุยแถมยังยิ้มหวานกลับมาอีก ขอบคุณที่เกิดมาเป็นลูกแม่นะลูก แค่นี้ก็หายเหนื่อยแล้ว
แต่วันนี้เปิดเทอมวันแรกแน่นอนว่าหนีรถติดไม่ได้ ฉันอยากจะบ้าตาย เราสองแม่ลูกไม่ได้แวะที่ไหนเล
