ซูเจียวทำท่าทางลับ ๆ ล่อ ๆ แล้ววิ่งเข้ามาในตำหนักเหม่ยฮวากระซิบข้างใบหูของพระชายา
“ดีมาก เจ้าไปเตรียมตัวข้าจะไปเข้าครัวปรุงน้ำแกงให้ท่านอ๋อง”
เซี่ยหมิงหลันไม่ค่อยวางใจนักว่าแผนของตัวเองจะสำเร็จ นางต้องผสมยาในน้ำแกงหวานเพื่อให้ท่านอ๋องหลับลึก เพราะหากแผนแตกขณะออกจากตำหนัก มีหวังชาตินี้นางคงถูกขังอยู่แต่ในตำหนักเป่ยจิ้งอ๋องแห่งนี้เป็นแน่
“ท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ พระชายานำน้ำแกงหวานมาให้พระองค์ดื่มพ่ะย่ะค่ะ” เส้าเฉียนเห็นผู้เป็นนายทั้งสองคืนดีกันก็อดยินดีไม่ได้ ต่อไปคงจะมีท่านหญิงน้อยมาวิ่งเล่นในวังอีกกระมัง ถึงขนาดพระชายาปรุงน้ำแกงมาถวายเองเช่นนี้
“รีบนำเข้ามา” คนที่กำลังทำงานในห้องหนังสือได้ยินดังนั้นก็เบิกบานใจยิ่ง
‘นางคงเริ่มเปิดใจแล้วกระมัง’ เขาคิดอย่างเข้าข้างตนเอง ตอนแรกคิดว่าชะตาจะไม่แคล้วสกุลอู๋ผู้นั้น แต่แท้ที่จริงข้าคงโชคดีกว่าเขาผู้นั้นอยู่หลายส่วนทีเดียว อย่างน้อยเมียข้าก็ง้อง
