ฮือ...ๆ
ปรินดาที่สติแตกไปแล้วเพราะกลัวว่าตัวเองจะต้องตายและเป็นต้นเหตุที่นำพาคนอื่นมาตายด้วยจึงร้องครวญครางระงม
“อย่าร้องไห้หนวกหูฉันรำคาญ” รัชนีไม่ชอบเสียงร้องไห้ มันเข้าลึกจนรำคาญถึงโสตประสาท
“รัชนีกลับตัวตอนนี้ยังทันนะ ผมจะไม่เอาเรื่องหากคุณปล่อยพวกเราไป” ปรินทรยังคงใช้ความพยายามเกลี้ยกล่อมให้เธอกลับใจแม้ว่าความหวังจะริบหรี่ก็ตามที
ลลิษานิ่งเงียบจนเขาเองก็กลัวว่าเธอจะช็อกไปแล้วหรือเปล่า เขากังวลไปหมด หากตรงนี้มีเพียงแค่เขาคนเดียวเขาสู้ไม่ถอยแน่
ตอนนี้มีทั้งผู้หญิงทั้งคนชรา ขยับตรงไหนก็โดนข่มขู่ด้วยชีวิตทุกคนอยู่ดี
“ยังหวังให้ฉันกลับใจอีกเหรอ ไม่มีวัน ชโลธรพวกไร้สัจจะ” ความแค้นของทุกคนที่ทำเธอตกต่ำ จนต้องกลายมาเป็นผู้หญิงขายตัว เธอจะไม่มีวันให้อภัย
“คุณจะฆ่าผมเลยก็ได้ แต่ปล่อยคนอื่นไปได้ไหม ผมขอร้อง”
“คนตายเท่านั้นที่พูดไม่ได้ พรุ่งนี้ก็จะมีข่าวหน้าหนึ่งลงเรื่องความขัดแย้ง
