ธีโอพยายามบังคับตัวเองให้ทำงาน ให้ทำงานตรงหน้า และอย่าไปคิดถึงณดาอีก หล่อนอยากจะไปไหน ไปกับใครก็ช่างหล่อน เขาไม่ควรจะไปสนใจ ไม่ควรจะสนใจผู้หญิงเชยๆ แบบนั้นอีกแล้ว
แต่... แต่กลับทำไม่ได้ งานตรงหน้าน่าเบื่อขึ้นมาในพริบตา สมองเอาแต่โหยหาถึงแต่ผู้หญิงคนนั้น จนเขาแทบบ้า ใช่สิ เขากำลังจะกลายเป็นคนบ้าอยู่แล้ว
ปัง!
กำปั้นหนาหนักทุบลงบนโต๊ะไม้แรงๆ จนแฟ้มเอกสารกระดอนเกลื่อนกลาด
ณดาก็แค่ผู้หญิงธรรมดา แต่เขากลับไม่อาจจะหยุดคิดถึงหล่อนได้แม้แต่แค่วินาทีเดียว นี่เขา... เขาตกบ่วงเสน่หาของสตรีแล้วหรือนี่ มือใหญ่ยกขึ้นบีบขมับของตัวเองอย่างเครียดหนัก
“ผู้หญิงบ้า” แม้จะก่นด่า แต่ก็คิดถึงแทบขาดใจ นี่เขาจะทำยังไงกับกับตัวเองดี จะแก้ปัญหาความร้อนผ่าวภายในร่างกายที่เกิดขึ้นตลอดทั้งวันยังไงดี
ธีโอผุดขึ้นลุกขึ้นด้วยท่าทางกระฟัดกระเฟียด โกรธแม่ตัวต้นเหตุเป็นที่สุด
“คอยดูนะ คืนนี้จะไม่ให้นอนเลยทั้งคืน” มือใหญ
