My Dangerous girl

Ep.6

Ep.6



Pair talk.

13.00 น.

Rrrrrrrrrr~ Rrrrrrrrrr~

ฉันคลำมือสะเปะสะปะหาสมาร์ตโฟนเจ้าปัญหาที่มันกำลังแผดเสียงรบกวนเวลานอน

"อือ" ฉันกดรับสายและกรอกเสียงเพลียๆ ที่ไม่เป็นภาษาของตัวเองลงไป โดยที่ไม่ได้ดูว่าใครเป็นคนโทรเข้ามา แต่ก็คงมีไม่มีคนหรอกที่โทรเข้ามาเบอร์ส่วนตัวของฉันได้ คงจะเป็นพ่อหรือไม่ก็ยัยน้ำขิงเพื่อนสนิทของฉัน

"ยังไม่ตื่นอีกเหรอ บ่ายโมงแล้วนะ"

"!?" เสียงผู้ชายที่ไม่ใช่เสียงพ่อทำให้ฉันเริ่มขมวดคิ้วเข้าหากัน ก่อนจะดึงสมาร์ตโฟนออกมาดูว่าเป็นสายจากใคร

...0640752XXX

...เบอร์ใคร ?

"ใคร ?" ฉันถามปลายสายออกไปด้วยน้ำเสียงที่เริ่มแข็งขึ้น

"ฉันเอง วินเซนต์" อ๋อ...วินเซนต์ และชื่อของเขาที่ฉันได้ยินก็ทำให้ฉันเพิ่งนึกขึ้นมาได้ว่าตอนนี้เขาไม่อยู่ที่นี่แล้วนี่นา ช่างเถอะ...คงจะกลับไปตอนที่ฉันหลับอยู่นั่นแหละมั้ง

"มีเบอร์ฉันได้ยังไง" ฉันถามเขาพลางค่อยๆ ลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง

"ฉันใช้โทรศัพท์เธอโทรเข้าเครื่องฉัน ก่อนออกมา พอดี..."

"ไม่มีมารยาท" ฉันตำหนิด้วยความหงุดหงิดนิดหน่อย คิดว่าตัวเองเป็นใครกันถึงได้มาละลาบละล้วงเรื่องส่วนตัวของฉันได้

วินเซนต์เงียบลงไปทันทีหลังจากที่ฉันพูดจบ เงียบจนฉันต้องเม้มปากตัวเองเข้าหากัน ก่อนจะตัดสินใจถามเขาออกไป

"...แล้วโทรมามีอะไร"

"เปล่า ไม่มีอะไร"

"?"

"แค่จะโทรมาขอโทษที่ต้องออกมาก่อน พอดีมีงานด่วนเข้ามา"

"แค่นี้ ?" นี่เขาโทรหาฉันเพราะเรื่องแค่นี้เองน่ะเหรอ เอาจริงฉันไม่ได้ซีเรียสเลย ต่อให้เขาจะกลับไปทันทีหลังจากที่เพิ่งมีอะไรกันเสร็จ ฉันก็ไม่ได้รู้สึกอะไร

"อืม แค่จะโทรมาบอกแค่นี้แหละ"

"..." ฉันเงียบ โทรมามาเพื่อจะบอกฉันแค่นี้เนี่ยนะ มันจำเป็นขนาดนั้นเลยหรือไง เราไม่ได้สนิท ไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัวสักหน่อย

"...เธอจะอยู่ที่โรงแรมต่อหรือเปล่า" เขาถามฉันขึ้นมาอีกครั้งหลังจากที่เงียบไปสักพัก คำถามของเขาทำให้ฉันนิ่งคิด หรือฉันควรจะอยู่ที่โรงแรมนี้ไปสักพัก เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่บ้าน กลับไปก็ต้องไปเจอยัยนั่นอีก ถึงเธอจะยังรักษาตัวไม่หายดี แต่เชื่อเถอะว่าเธอปากดีเหมือนเดิมแน่ๆ

"ก็คง...น่าจะอยู่ต่ออีกสักพักล่ะมั้ง"

"งั้น...ถ้าเธอไม่อยากกลับบ้าน ไปอยู่ที่คอนโดฉันก่อนมั้ย"

"ทำไมฉันต้องไปอยู่ที่คอนโดของนาย" ฉันถามเขาออกไปอย่างไม่เข้าใจ มีเหตุผลอะไรที่ฉันต้องไปอยู่ด้วย

"ฉันคิดว่ามันคงจะเป็นส่วนตัวสำหรับเธอมากกว่าอยู่ที่โรงแรม..." ก็จริงนะ ถึงจะเป็นโรงแรมหรู แต่ยังไงความเป็นส่วนตัวก็ไม่เท่าคอนโดที่เปรียบเสมือนบ้าน

"เดี๋ยวฉันค่อยซื้อ" ฉันยังไม่มีคอนโดเป็นของตัวเอง ก็อย่างที่รู้กันนั่นแหละ ว่าฉันไปเรียนต่างประเทศ ก็เลยไม่ได้คิดจะซื้อคอนโดหรือซื้ออะไรเลยตอนนั้น มีแต่พ่อที่ซื้อบ้านให้ที่นู้น ซึ่งตอนนี้ก็ปล่อยให้คนอื่นเช่าไปแล้ว เพราะฉันคงกลับมาอยู่ไทยยาวๆ

"งั้นระหว่างที่รอซื้อ เธอก็มาอยู่ที่คอนโดฉันก่อนไง" ดูเหมือนว่าเขาจะอยากให้ฉันไปอยู่ที่คอนโดเขามาก

"หึ ติดใจเซ็กซ์ของฉันขนาดนั้นเลยหรือไง" ฉันแค่นยิ้มและถามเขาออกไป ที่ได้ไปคงไม่พอสินะ ถึงได้มาชวนให้ฉันไปอยู่ในที่ของตัวเองแบบนี้ ฉันไม่ได้หัวอ่อนถึงขนาดไม่รู้หรอกนะว่าการที่เขาชวนให้ฉันไปอยู่ที่คอนโดของตัวเองแบบนี้มันหมายความว่าไง

"เธอเองก็ติดใจเซ็กซ์ของฉันเหมือนกัน หรือไม่ใช่ ?"

"..." ฉันไหวไหล่ตัวเองขึ้นเล็กน้อย ไม่ปฏิเสธหรอกนะว่าไม่ถูกใจ เพราะจากที่ได้ลองๆ มา ดูเหมือนว่าเซ็กซ์ของเราทั้งคู่มันเข้ากันได้ดีมาก

"เราก็วินๆ กันทั้งคู่..." ก็ดีนะ ถือเป็นการคลายเครียด ถึงจะไม่ได้เดือดร้อนเรื่องเงิน แต่ในเมื่อมีข้อเสนอดีๆ แบบนี้มาให้ก็โอเค แบบนี้ฉันคงไม่ปฏิเสธ...

"งั้นก็ตกลง ฉันจะไปอยู่ที่คอนโดนายจนกว่าฉันจะทำเรื่องซื้อคอนโดเสร็จ หรือไม่ก็อยู่จนกว่า...ฉันจะเบื่อ"

Pair talk end.

Vincent talk.

วันต่อมา

CondoVincent

"ถูกใจมั้ย ลองเดินดูก่อนก็ได้"

"ก็ไม่ได้แย่" แพรหันมาพูดหลังจากเธอเดินสำรวจคอนโดของผมได้สักพักแล้ว ก็ตามนั้นแหละครับ ผมชวนเธอมาอยู่ที่คอนโดนี้เมื่อวาน พอเธอตอบตกลงวันนี้เธอก็ขนของมาเลย แต่ไม่ได้ขนมาเยอะหรอก มีกระเป๋าเดินทางขนาดกลางเพียงแค่ใบเดียวเท่านั้น

"ดีใจนะที่ห้องนี้มันถูกใจเธอ" ดูแพรเป็นคนที่ติดหรูและมีสไตล์เป็นของตัวเองมากพอสมควร

"จริงๆ ห้องแบบไหนฉันก็อยู่ได้ แต่อยู่ที่ว่าจะอยู่หรือเปล่า" พูดจบเธอก็ไหวไหล่ตัวเองเบาๆ และเดินไปดูวิวเมืองกรุงเทพฯ ที่ติดแม่น้ำเจ้าพระยาผ่านกระจกที่มุมห้องของผม

"...แล้วจะอยู่ห้องนี้หรือเปล่าล่ะ ?" ผมเดินเข้าไปยืนซ้อนหลังของเธอก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปกระซิบข้างหู และค่อยๆ เลื่อนลงมาคลอเคลียที่ต้นคอระหง

"อืม" เธอไม่ตอบคำถาม แต่เชิดหน้าขึ้นเล็กน้อยเพื่อให้ผมคลอเคลียลำคอเธอง่ายขึ้น

"หืม ว่าไง อยู่หรือเปล่า" ผมถามเธอเสียงแหบพร่า พร้อมกับมือที่เริ่มลูบไล้ตามตัวเธอ

"ก็ขนของมาแล้ว" พูดจบเธอก็หันหน้ากลับมาหาผม ส่วนผมก็ไม่รอช้า ใช้มือข้างหนึ่งสอดเข้าไปประคองแก้มของเธอ ก่อนจะเลื่อนหน้าเข้าไปประกบริมฝีปากของเธอทันที โดยที่เธอก็รีบเลื่อนมือขึ้นมาโอบรอบคอผมเอาไว้ จากนั้นก็เริ่มจูบตอบผม

จากจูบที่ช้าๆ ไม่ได้เร่งรีบอะไร ก็กลายเป็นจูบที่เร่าร้อนและหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ รู้ตัวอีกทีเสื้อผ้าราคาแพงที่เราทั้งคู่ใส่ ก็ถูกถอดทิ้งไว้ตามมุมต่างๆ ของห้อง ก่อนที่เราทั้งคู่จะไปจบกันที่เตียงนอนในที่สุด

19.00 น.

-พ่อ-

"...ครับพ่อ ?" ผมค่อยๆ ยันตัวลุกออกจากเตียงนอนให้เบาที่สุด เพราะกลัวคนที่หลับอยู่จะตื่น ก่อนจะเดินออกมากดรับสมาร์ตโฟนที่ยังคงสั่นอยู่ในมือที่ห้องนอกระเบียง พลางหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบด้วย

[วินเซนต์พรุ่งนี้พ่อวานให้ลูกไปงานแต่งลูกสาวเพื่อนพ่อให้หน่อยสิ]

"ที่ไหนครับพ่อ" ผมถามกลับพลางเงยหน้าขึ้นและพ่นควันบุหรี่ออกไป

[เชียงใหม่]

"แต่พ่อครับ..."

[อย่าปฏิเสธพ่อเลยลูก พ่อไม่ว่างไปจริงๆ] พอรีบพูดดักผมทันทีเมื่อท่านรู้ว่าผมจะปฏิเสธ ผมไม่ชอบออกงานสังคมท่านรู้ดี และผมว่าท่านคงจะคิดนานพอสมควรที่จะมาขอให้ผมไปแทน

"ไม่ไปไม่ได้เหรอครับ ถ้าพ่อไม่ว่าง"

[ไม่ได้จริงๆ ลูก งานนี้เป็นงานของลูกสาวเพื่อนสนิทพ่อ แค่พ่อไปไม่ได้พ่อก็รู้สึกผิดจะแย่อยู่แล้ว]

"เฮ้อ...แล้วงานเริ่มกี่โมงครับ" ผมถอนหายใจออกมาเบาๆ ถึงผมจะไม่ชอบงานแบบนี้ แต่ในเมื่อท่านขอมา ผมคงปฏิเสธอะไรไม่ได้

[งานเริ่มเย็นๆ ลูก ที่โรงแรมK. สาขาเชียงใหม่ ถือโอกาสไปเที่ยวพักผ่อนด้วยก็ได้วินเซนต์ ก่อนที่จะเข้ามาทำงานกับพ่อจริงจัง]

"ครับ..." ผมเรียนจบปริญญาโทมาสักพัก และยังไม่ได้ทำงานจริงจังสักที แต่ก็มีไปศึกษา ไปดูรายละเอียดโครงสร้างอะไรคร่าวๆ เอาไว้บ้างแล้ว และคิดว่าคงไม่เกินเดือนหน้าผมคงต้องเข้าไปทำงานจริงจังได้เสียที จะเที่ยวเล่นอยู่แบบนี้ทุกวันตลอดไปไม่ได้หรอก

[อ้อ! แล้วก็มีลูกสาวเพื่อนพ่อบินไปพร้อมลูกด้วยนะ พ่อฝากลูกดูแลด้วยล่ะ]

"...ครับ" พ่อคงคิดที่จะจับคู่ให้ผมกับลูกสาวเพื่อนพ่อคนนี้แน่ๆ แต่ก็เอาเถอะ สุดท้ายแล้วพ่อก็บังคับผมไม่ได้อยู่ดี แต่ถ้าผมถูกใจลูกสาวเพื่อนพ่อคนนี้ก็ค่อยว่ากันอีกที

จากนั้นพ่อก็วางสายไป ผมก็นั่งสูบบุหรี่มองวิวยามค่ำคืนอยู่นอกระเบียงต่อไปสักพัก

ครืดดดดดด~

"?" ผมหันไปมองคนที่เปิดประตูออกมาแล้วนั่งลงเก้าอี้ตรงข้ามผม

"นายดูดบุหรี่ด้วยเหรอ" แพรถามผมแต่ตาเธอมองตรงไปที่วิวที่อยู่ตรงหน้า

"ก็ดูดนะ แต่ไม่บ่อย" แล้วแต่จะนึกได้ นึกได้ก็ดูด นึกไม่ได้ก็ไม่ดูด

"เหรอ ขอดูดบ้างดิ" แพรหันกลับมามองผม

"เคยดูดเหรอ" ผมถามพลางส่งซองบุหรี่ให้ พร้อมกับลอบมองเธอไปด้วย

"ส่วนมากจะดูดพวกบารากุ บุหรี่มวนแบบนี้เคยลองสองสามครั้ง แต่ก็ไม่รอด" เธอหยิบซองขึ้นมามองและพลิกไปพลิกมาอย่างพิจารณา

"ทำไม"

"ไม่รู้สิ ดูดแล้วชอบสำลัก"

"งั้นก็อย่าดูดเลย..."

"นายสอนฉันหน่อยสิ" พูดจบเธอก็หยิบบุหรี่อออกมาจากซองหนึ่งมวน

ผมนั่งมองเธอนิ่งๆ แพรใช้ปากคาบบุหรี่เอาไว้ แล้วหยิบไฟแช็กขึ้นไปจุดไฟ และจากนั้นไม่นานก็...

"แค่กๆ แค่กๆ! แค่กๆ!"

"เอามานี่" ผมแย่งบุหรี่จากมือเธอ แล้วบี้มันกับที่ทิ้งบุหรี่ จากนั้นก็เอื้อมมือไปลูบหลังให้เธอที่ยังคงไออยู่

"แค่กๆ ฉันลองกี่ครั้งๆ แค่กๆ ก็เป็นแบบนี้ทุกที แค่กๆ"

"หึๆๆ ไม่ต้องไปลองแล้ว แล้วก็ไม่ต้องอยากดูดด้วย" เธอหันมามองผมเล็กน้อยทั้งที่ยังไออยู่ แต่ก็เบาลงมากแล้ว

"เอาน้ำมั้ย"

"อื้อ" แพรพยักหน้ารัวๆ

"งั้นเข้าไปข้างในกันเถอะ อากาศข้างนอกเริ่มเย็นละ" พูดจบผมก็จับเธอให้ลุกขึ้นและพาเธอกลับเข้ามาข้างในด้วยกัน ผมพาเธอมานั่งที่โซฟาห้องนั่งเล่น จากนั้นผมก็เดินไปหยิบน้ำที่ห้องครัวมาให้เธอดื่มเพื่อล้างคอ...