“น้องดามาเหนื่อยๆ ไปพักก่อนนะครับ พรุ่งนี้พี่จะมารับน้องดาไปเที่ยวกรุงเทพ น้องดาไม่อยู่ตั้งหลายปี พี่อยากให้น้องดาเห็นว่ากรุงเทพเปลี่ยนไปเยอะแค่ไหน” วาทิศกล่าวอย่างเอาใจ แต่เป็นหญิงสาวเองที่ทำท่าทางไม่สนใจ ด้วยกลัวว่าบางคนจะเข้าใจผิด
“ไม่เป็นไรค่ะ ดายังไม่อยากไปไหน แต่ดาก็ขอบคุณมากนะคะ” ดานิการักษาน้ำใจของชายหนุ่ม เพราะมองแล้วว่าเขาก็ไม่ได้ผิดอะไร แต่เป็นเธอต่างหากที่มีเจ้าของหัวใจอยู่แล้ว
“เสียมารยาทจริงๆ ลูกคนนี้” คุณดนุพงษ์บ่นบุตรสาวไม่จริงจังนัก เมื่อเธอไม่สนใจอคันตุกะที่ท่านพามา แถมยังเดินหนีเข้าบ้านหน้าตาเฉย ดูท่าแล้วว่างานจับคู่ของท่านอาจจะล่มก็ได้
“ขอโทษด้วยนะวาทิศ ไว้วันหลังค่อยมาเยี่ยมน้องใหม่นะ” คุณดนุพงษ์หันไปกล่าวกับวาทิศด้วยใบหน้ารู้สึกผิด
“ไม่เป็นไรหรอกครับคุณอา วันนี้ผมว่าผมกลับก่อนดีกว่า เดี๋ยววันหลังผมมาใหม่ เอาเป็นวันผมลานะครับ” วาทิศยกมือไหว้ แล้วก็เดินกลับไปที่รถขอ
