บ่วงรักนายบอดี้การ์ด

ทนเพื่อให้รอด...1

“คุณหมอบลงก่อน แล้วไม่ต้องลุกขึ้นมานะจนกว่าผมจะสั่ง” อติรุจกล่าวเสียงเข้ม นั่นทำให้หญิงสาวรับทราบในทันทีว่าพวกมันเข้ามาใกล้เธอกับเขาอีกครั้ง

“คุณอย่าเป็นอะไรนะ” แม้จะหมอบลงแล้ว ดานิกาก็เอ่ยออกมาด้วยความเป็นห่วง เพราะเขาเพิ่งจะฟื้นจากไข้แท้ๆ แต่กลับต้องมาดูแลเธอจากเจ้าผู้ร้ายพวกนี้ ถ้าเขาไม่พาเธอเข้ามาที่นี่ พวกมันก็คงจะยังไม่เจอเขาและเธอ

ชายหนุ่มไม่ตอบ เขาตั้งหน้าตั้งตาขับรถเพื่อหนีพวกมัน พอพ้นจากอำเภอมาแล้ว พวกมันเริ่มสาดกระสุนใส่รถของทั้งคู่อีกครั้ง ทำให้อติรุจต้องหักรถหลบเข้าไปในซอยแคบๆ ซึ่งมีเพียงคนในพื้นที่เท่านั้นที่รู้ เขาขับเข้าไปในซอยลึกซึ่งมันมีแยกหลายแยก หากว่าเลี้ยวผิดแยกตั้งแต่แรกมันก็จะทำให้พวกมันไม่สามารถตามหาเขาและเธอได้

และก็เป็นโชคดีของทั้งคู่ เมื่อพวกมันเลี้ยวเข้าไปอีกทาง ซึ่งไม่ใช่ทางที่ทั้งคู่เลี้ยวเข้าไป นั่นทำให้เขาพาหญิงสาวหนีรอดอย่าหวุดหวิดอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เขาจะประมาทไม่ได้ เพราะพวกมันมาใกล้ตัวเธอและเขาเข้ามาเรื่อยๆ ทำให้ชายหนุ่มกังวลกับเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างมาก และก็เริ่มมองหาที่ที่เขาจะพาเธอไปซ่อนตัวที่ใหม่ เพราะถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้อีก ไม่แน่ว่าเขาและเธออาจจะไม่โชคดีแบบนี้อีกก็ได้

“ลุกขึ้นได้แล้วครับคุณดา” ชายหนุ่มกล่าวเสียงนุ่ม เมื่อได้ยินดานิการีบลุกขึ้นทันที เธอถอนหายใจด้วยความโล่งอก

“เราปลอดภัยแล้วใช่มั้ย ฉันขอโทษนะที่ทำให้เราต้องมาเสี่ยงกันอีก” ดานิกากล่าวเสียงอ่อยด้วยความรู้สึกผิด

“ไม่เป็นไรหรอกครับ อะไรมันจะเกิดก็ต้องเกิด แค่เห็นคุณดาปลอดภัยผมก็ดีใจแล้ว” อติรุจกล่าวจริงจัง เขายังคงขับรถด้วยใบหน้าเครียด หญิงสาวอยากแบ่งเบาความเครียดจากเขา แต่ด้วยเพราะทั้งคู่เพิ่งจะรู้จักกัน ทำให้หญิงสาวไม่รู้จักนิสัยใจคอเขาเท่าที่ควร ดังนั้นเธอจึงทำได้แค่เงียบ และนั่งมองเขาด้วยความกังวลไม่ต่างกัน

หลังจากที่หนีจากอันตรายที่กำลังใกล้เข้ามาได้ ทั้งคู่ก็มาถึงที่บ้านของชายหนุ่ม เขาจัดการนำของสดที่ซื้อมาเข้าไปเก็บไว้ที่ตู้เย็น ในขณะที่หญิงสาวก็ถือของใช้ส่วนตัวของตนเองเดินเข้าไปในห้องเช่นกัน ตอนนี้ฟ้ากำลังมืดครึ้ม ดูท่าแล้วว่าหยาดฝนอาจจะร่วงลงมาในไม่ช้า อากาศที่นี่คาดคะเนไม่ได้เลย แต่ก็ดีเหมือนกันที่เจ้าพวกนั้นจะได้ล่าถอยไปก่อน เพราะพวกมันคงไม่บุกป่าฝ่าฝนเพื่อตามหาเธอกับเขาแน่นอน

“คุณรีบเก็บของให้เรียบร้อย แล้วถ้าเป็นไปได้ก็อาบน้ำซะ เพราะผมกลัวว่าอีกไม่นานฝนคงตกลงมา” อติรุจบอกหญิงสาวด้วยความเป็นห่วง แต่พอได้ยินคำพูดของหญิงสาวก็ทำให้เขาสงสัยขึ้นมา ว่าทำไมต้องรีบอาบน้ำด้วย เพราะตอนนี้ก็เพิ่งจะบ่ายสามเอง