“ใช่ค่ะ” พุดมาลัยยอมรับหน้าตาเฉยทำเอาคนมั่นใจมาตลอดเหมือนถูกตบหน้าอย่างแรง
“ทำไมล่ะ โบว์ไม่มีความสุขเหมือนที่ผมมีหรือ ผมคิดว่าโบว์มีความสุขเหมือนผมเสียอีก”
“โบว์มีความสุขที่ได้อยู่กับคุณค่ะ แต่โบว์รู้ว่ามันไม่ใช่ของจริงพอหมดโปรโมชัน โบว์จะเป็นแค่ผู้หญิงใจง่าย”
เฟอนันเดสรู้สึกสะกิดใจกับคำพูดของเธอทำให้ดวงตาคู่คมวาวไปด้วยความประหลาดใจแล้วคลี่ยิ้มเจ้าเสน่ห์
“เด็กดี อย่าคิดมากสิครับ ขอแค่เรามีความสุขก็พอแล้ว โบว์ไม่ใช่คู่นอน ตอนนี้ผมมีโบว์คนเดียว คิดถึงโบว์จะแย่ แต่พอมาเจอก็ตั้งท่าไล่ผมท่าเดียว ทำไมใจร้ายแบบนี้” เขาหยอดอย่างชำนาญแล้วมีหรือสาวอ่อนใส ไร้เดียงสาจะตามทัน เฟอนันเดสยิ้มดวงตาเป็นประกาย รายไหนรายนั้นเสร็จเขาทุกราย ผู้หญิงก็เหมือนดอกไม้งามที่ต้องถนอมแล้วค่อยๆเด็ดดม
พุดมาลัยอ่อนใจ อ่อนประสบการณ์ ทั้งชีวิตคิดแต่ทำมาหากินเลี้ยงปากท้อง ไม่เคยสนิทกับผู้ชายคนไหนเกินเพื่อน ถึงมีคนมาจีบ
