“ลี่ลี่ลูกแม่” ทันทีที่มาถึงหลินฮูยินก็เข้าไปเปิดผ้าที่คลุมร่างของบุตรีเอาไว้ ก่อนที่จะกอดร่างนั้น แล้วก็ร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บปวด ทำไมบุตรีของนางมาด่วนจากไปเช่นนี้ นางอุตส่าห์มีบุญวาสนาที่ได้สมรสกับรัชทายาทอย่างท่านอ๋องแปด แล้วทำไมฟ้าต้องมาพรากชีวิตบุตรีนางไปแบบไม่มีวันกลับเช่นนี้
ส่วนเสนาบดีหลินนั้นพยายามข่มใจเอาไว้ เพราะเขาไม่ต้องการให้ใครเห็นน้ำตาของเขา แม้ว่าเขาจะเจ็บปวดมากเพียงใดก็ตาม แต่สิ่งที่เขาจะต้องทำหลังจากนี้นั่นก็คือสืบหาสาเหตุการเสียชีวิตของบุตรี เพื่อที่เขาจะได้ล้างแค้นคนที่มันบังอาจจะพรากชีวิตบุตรีของเขาไป เสนาบดีหลินไม่เชื่อว่าบุตรีนั้นจะเสียชีวิตเอง ต้องมีใครสักคนที่ทำให้นางเสียชีวิต
และเขายังทราบข่าวจากเฟยกุ้ยว่าวันนั้นว่าหยางเฟิ่งบุตรีของเสนาบดีหยางมาพบนาง แล้วนางก็เสียชีวิต เฟยกุ้ยสงสัยในความสัมพันธ์ของหยางเฟิ่งกับท่านอ๋องแปด นี่อาจจะเป็นเบาะแสชั้นดีที่จะนำพาเขาไป
