“พักผ่อนก่อนเถอะลูก ลูกเพิ่งฟื้นมา อย่างเพิ่งไปคิดเรื่องอื่น” ผู้เป็นบิดาเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน ส่วนชายที่เลวร้ายผู้นั้น ผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นพระสวามีนาง ได้แต่มองไปที่ร่างบางพระชายาด้วยความทุกข์ใจ เขาต้องทนอยู่กับพระชายาไปอีกนานแค่ไหน ในเมื่อตอนนี้เรื่องราวทุกอย่างมันกลับตาลปัตรแล้ว
“เจ้าค่ะท่านพ่อ” หลินลี่ลี่เอ่ยออกมาน้ำเสียงที่เชื่อฟัง แต่ทุกคนที่อยู่ในห้องนี้หารู้ไม่ว่า นางแค่แกล้งแสดงละครเป็นบุตรีที่อ่อนน้อมถ่อมตนของเสนาบดีเท่านั้น แต่ความเป็นจริงแล้ว นางไม่มีทางกลับไปเป็นหลินลี่ลี่คนเดิมอย่างแน่นอน ในเมื่อเกิดใหม่แล้ว ครั้งนี้นางจะทำให้หลินลี่ลี่คนนี้ มีความสุขกับชีวิตที่เป็นอยู่ให้ได้
“ท่านอ๋องคงจะดีใจที่ข้าฟื้นมากใช่มั้ยเจ้าคะ” หลินลี่ลี่แกล้งถามออกไป แต่ในใจของนางรู้ดีว่าสิ่งที่ท่านอ๋องแปดคิดอยู่ในใจ นั่นก็คือไม่อยากให้นางฟื้นนั่นเอง การที่นางฟื้นขึ้นมานั้น มันอาจจะเป็นฝันร้
