มารดาของเจ้าของร่างตอนนี้ยิ้มทั้งน้ำตา ส่วนผู้เป็นบิดาของเจ้าของร่างก็เช่นกัน ยิ้มให้กับบุตรีเพียงคนเดียว และคนที่สามที่ยืนอยู่ข้างเตียง คงไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นพระสวามีของเจ้าของร่าง ที่นำพาซึ่งความตายมาให้กับเจ้าของร่างอย่างที่เขาไม่รู้ตัว
โชคชะตากำลังเล่นตลกอะไรกับหลินเป่ยหนิง มันไม่ตลกหรอกนะ จะให้หลินเป่ยหนิงมาตามแก้แค้นให้ ในยุคที่เทคโนโลยีไม่มีอะไรสักอย่างแบบนี้ มันนับว่ายากมากเหลือเกิน เมื่อทุกอย่างมันถูกขีดเอาไว้แบบนี้แล้ว หลินเป่ยหนิงก็ต้องยอมรับในชะตากรรมของตนเองอย่างนั้นหรือ นี่คำถามที่อยู่ในหัวของนางตอนนี้
“ลี่ลี่ลูกแม่ ลูกยังไม่ตายใช่มั้ย” หลินฮูหยินเข้าไปกอดร่างบางของบุตรีไว้ด้วยความดีใจ เพราะจังหวะการกระเพื่อมของหน้าอกนาง มันบ่งบอกได้ว่าร่างนี้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง หลังจากที่หมดลมหายใจไปหลายชั่วยามแล้ว
“ท่านแม่” หลินเป่ยหนิงจำใจรับเป็นหลินลี่ลี่ และภาพความทรงจะทุกอย่างที่เก
