เช้าๆ แบบนี้ร้านกาแฟยังมีคนไม่มากส่วนใหญ่จะเป็นคนที่พักอยู่ไม่ไกลสิปปกรจึงตั้งกล้องถ่ายรูปได้อย่างสะดวก ทะเลหมอกยามเช้าช่างสวยงามเหมือนอยู่บนสวรรค์ ชายหนุ่มถ่านทั้งรูปเดี่ยวของพรววรินทร์และรูปคู่กันของทั้งสองคนในหลายๆ มุมจนกระทั่งหมอกเริ่มจากลง ทั้งสองคนจึงมานั่งดื่มกาแฟและทานเค้กและนั่งคุยกันจนนักท่องเที่ยวคนอื่นเริ่มมากันเยอะเขากับเธอจึงออกจากร้านและขับรถเที่ยวเรื่อยๆ ทั้งวันก่อนจะมาถึงจุดสุดท้ายคือทุ่มกังหันลมทั้งสองคนมาถึงในก่อนที่พระอาทิตย์กำลังจะลาลับขอบฟ้า
“สวยมากเลยนะเอริน” สิปปกรมองผ่านเลนส์กล้องเก็บภาพหญิงสาวที่นั่งอยู่บนชิงช้าม้งท่ามกลางสายหมอกและดอกไม้หลากสีแล้วก็เอ่ยชม
“อือทั้งสวยทั้งบรรยากาศดีเลยแหละ นายจะลองเล่นชิงช้าไหม” เธอหันมาถามเขาบ้างเพราะดูเหมือนว่าเขาจะเอาแต่ถ่ายรูปอย่างเดียว
“ไม่หรอกผมกลัวทำของเขาพัง” คนพูดหัวเราะ
พราววรินทร์ลงจากชิงช้าแล้วก็มาถ่ายรูปคู่กับเขาอี
