ผูกดวงวิวาห์(ไร้)รัก

เลขาคนใหม่

เขาแทบจะไม่เชื่อหูตัวเองด้วยซ้ำ เมื่อกี้เขาได้ยินเธอบอกว่าจะมาเป็นเลขาเขางั้นหรือ? เขาไปรับสมัครมาตอนไหนกัน! เธอนี่ท่าจะบ้าของจริงเเล้ว

"ฉันไปรับเธอตอนไหนฮะ!"

"ตอนนี้แหละค่ะ พร้อมเริ่มงานค่ะบอสขา บอสมีอะไรให้หวาช่วยบอกได้เลยนะคะ"

เธอไม่เพียงพูดเล่นเท่านั้น เธอจะมาเป็นเลขาให้เขาจริง ๆ อุตส่าห์ตั้งใจเปลี่ยนแปลงตัวเอง ปรับลุคการแต่งตัวใหม่ และเข้ามาสมัครงานกับคุณหญิงแก้วตา ในตำแหน่งเลขาบอสไต้ฝุ่น เหมือนล็อคตำแหน่งมาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่นั่นแหละ ก็เพราะคุณหญิงเห็นว่าไต้ฝุ่นทำงานหนักคนเดียว ให้หาเลขาเองคงไม่มีหวัง ท่านเลยคุยกับยี่หวาและให้เธอมาสมัครเองซะเลย

"นะ นี่ คือ?"

วิทย์ที่ยืนงงอยู่สักพักถึงกับชี้มือปากก็เอ่ยถาม เขาตะลึงเล็กน้อยที่จู่ ๆ ก็มีสาวน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มคนหนึ่งโผล่มา สิ่งเเรกที่หน้าตกใจก็คือเธอมาเเบบไม่มีลมมีฝน ตกใจที่สองคือเธอเข้ามาในโซนวีไอพีได้อย่างไร? หรือถ้าจะเข้ามาถึงนี่ได้ต้องมีรหัสของผู้บริหาร และถ้าหากเป็นพนักงานก็ต้องโทรมาขออนุญาตก่อน ทั้งสองคนจึงจะเปิดห้องส่วนตัวได้ อย่างแรกที่เขาสงสัยเลยก็คือ… เธอเป็นเมียไต้ฝุ่น!

"สวัสดีค่ะ ยี่หวานะคะ เป็นน้องพี่ฝุ่นค่ะ" คนตัวเล็กรีบแนะนำตัวด้วยรอยยิ้มแป้น ต่างจากคนที่โมโหจนหน้าแดงก่ำราวกับคนกินพริกมาทั้งสวน

"อะ อ๋อ พี่นึกว่าเป็นเมียไอ้ฝุ่น ตกใจหมดเลย ฮ่ะ ฮ่า"

"เมียบ้าเมียบออะไรกัน!"

ไต้ฝุ่นได้ยินแบบนั้นก็ถึงกับของขึ้นเลยทีเดียว เขาเกลียดคำนี้ที่สุด 'เมีย' งั้นหรือ? เขาไม่ใช่คนตาต่ำที่จะคว้ายัยนี่มาทำเมียเด็ดขาด ยัยเด็กไม่มีมารยาทที่เกือบทำเขาตายไปแล้วหนหนึ่ง

"อยู่กันแค่นี้จะตะโกนทำไมคะพี่ฝุ่น"

ยี่หวาไม่สนว่าเขาจะโกรธเป็นฟืนเป็นไฟสักแค่ไหน เธอชินชากับนิสัยใจร้อนและปากไวของเขาแล้ว และถ้าให้เดาเพื่อนที่ยืนอยู่ข้างกับเขาก็คงจะชินชาเช่นเดียวกันกับเธอ

"อย่าไปสนใจเลยค่ะน้องยี่หวา พี่ชื่อวิทย์นะ มีอะไรคุยกับพี่ได้ แล้วนี่เป็นเลขาใช่ไหม ทำงานอะไรได้บ้าง?"

วิทย์เลิกให้ความสนใจเพื่อนสนิทตนเอง หันมาสนใจสาวน้อยน่ารักที่เพิ่งเข้ามาแทน ด้วยนิสัยที่สนิทกับคนอื่นไปทั่ว ต่างจากไต้ฝุ่นที่หน้าไม่รับแขกสุด ๆ หากไม่ติดว่าหล่อเหลามีหรือสาวจะกรี๊ด

"ยี่หวาทำได้หมดเลยค่ะ"

"งั้นฉันให้เธอไปล้างห้องน้ำชั้นล่าง" ไต้ฝุ่นพูดสวนขึ้นเพราะไม่อยากให้เธอคุยกับวิทย์?

"พี่ฝุ่นล้างให้หวาดูก่อนสิคะ เดี๋ยวหวาไปล้าง"

"เธอ!!"

ยี่หวาเป็นคนเดียวที่ก่อกวนเขาอย่างคนหน้าไม่รู้ร้อนอยู่ตลอดเวลา ใบหน้าใสซื่อแต่ความจริงเเล้วกลับมีเล่ห์เหลี่ยมไม่เบา ไต้ฝุ่นคิดแบบนั้น เขาไม่คิดว่าเธอจะเป็นคนนิสัยดีเรียบร้อยโดยแท้หรอกนะ

"อย่าเถียงกัน ๆ นี่ซ้อมเป็นผัวเมียหรือไง?"

วิทย์เอ่ยไม่จริงจังนัก เขาแค่อยากเล่นมุกในชีวิตจริง เพราะเขานั้นแต่งงานมีครอบครัวเเล้ว และประสบการ์ณชีวิตการแต่งงานนี่เเหละถึงทำให้เขารู้ว่าการมีเมียต้องปลดล็อคสกิลปาก และหูต้องเคลือบเกาะมาอย่างดี

"ผัวเมียบ้าบออะไรกันหา! ไม่อยู่แล้วเว่ย"

ไต้ฝุ่นเอ่ยฟึดฟัดราวกับคนไม่พอใจเป็นอย่างมาก เขาลุกขึ้นเก็บของเข้ากระเป๋าเตรียมจะหนี ก็เขาไม่อยากทนเห็นหน้ายัยเอ๋อนี่ เขาก็ต้องออกไปที่ไหนสักที่เพื่อพักผ่อนสมอง เขารู้ดีว่ายี่หวาเข้ามาได้ง่าย แต่จะให้ออกไปง่าย ๆ อย่างตอนที่เธอมานั้นอย่าหวัง

"พี่ฝุ่นจะไปไหนคะ?"

"ไปไกล ๆ ไม่อยากเห็นหน้าเธอไง" ชายหนุ่มตอบกลับด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์ แต่อีกคนหาได้ยอมแพ้

"งั้นหันหลังให้ก็ได้ค่ะ"

เธอทำเขาปวดหัวอีกแล้ว เขาเริ่มแยกไม่ออกแล้วว่าเธอซื่อหรือว่าโง่กันแน่ เธอมักจะทำตรงกันข้ามกับสิ่งที่เขาบอกเสมอ ดูอย่างตอนนี้สิ เธอหันหลังพร้อมกับเอ่ยปากพูกคุยกับเขาอย่างคนไม่เป็นเดือดเป็นร้อน ให้ตายเถอะ!

"เอาเรื่องว่ะ ฮ่ะ ฮ่า ฮ่า"

เสียงหัวเราะร่าอย่างคนชอบใจจากเพื่อนสนิทเขา ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเส้นตื้นหรือสติไม่ดีกันแน่ ภูมิใจนักเหรอที่เห็นเขาอารมณ์ไม่ดี?

"ไม่อยู่แล้วโว้ย!" ไต้ฝุ่นโมโหจนหัวฟัดหัวเหวี่ยง เขาทำท่าทีฟึดฟัดเเละกำลังจะเดินออกจากห้องไปพอดี

"ไปไหน?" วิทย์เลิกหัวเราะและเอ่ยถามเขา

"ไปดูตึก"

ไต้ฝุ่นตอบกลับเสียงเเข็งเล็กน้อย เขารำคาญทั้งเพื่อนตัวเองเเละยัยเด็กเอ๋อนี่ เลยเลือกที่จะออกไปดูตึกที่เสนอขายให้กับเขาด้วยตัวเอง แต่ทว่ากลับยังโดนตามตื๊อไม่เลิก

"งั้นหวาไปด้วยนะคะ หวาเป็นเลขาพี่ก็ต้องไปช่วยด้วย" คนตัวเล็กเสนอหน้าเข้าใกล้เขา แถมยังยื่นเหตุผลที่จะไปกับเขาอีกต่างหาก

"ไม่ ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธอ ไปไกล ๆ ดิ๊ อย่าให้เห็นว่าตามมานะ"

"รับทราบค่ะ"

จู่ ๆ ยี่หวาก็ตอบตกลงอย่างง่ายดายจนน่าขนลุก เขารู้สึกแปลกใจเล็กน้อย แต่มันก็ดีแล้วไม่ใช่หรือ เขาเองก็อยากให้เธออยู่ห่าง ๆ เขานี่ เขาจึงเลิกสนใจและก้าวเท้าออกไปจากห้องทันที ผ่านโซนพนักงานก็มีเสียงทักทายดังขึ้นเป็นระยะ

"สวัสดีค่ะบอส"

"สวัสดีครับบอส"

เป็นเรื่องปกติที่การทักทายนี้จะเกิดขึ้น แต่ประโยคหลังดันไม่ใช่ในสิ่งที่เขาคิดว่าจะเกิดได้น่ะสิ

"น้องหวาจะไปไหนเหรอครับ เพิ่งเข้ามาไม่ใช่เหรอ?" เสียงหัวหน้าแผนกคนหนึ่งเอ่ยถามคนที่เดินตามหลังมา แม้จะไม่ดังมากนักแต่เขากลับได้ยินซะนี่ ทีเรื่องอย่างนี้ล่ะกลับหูดีใช้ได้

"ไปกับบอสฝุ่นค่ะ" หญิงสาวตอบกลับด้วยใบหน้ายิ้มแป้น

"เธอ!"

ไต้ฝุ่นข่มกลั้นอารมณ์โมโหสุดชีวิต เขาปวดหัวให้กับความหน้าด้านไร้ยางอายของยัยนี่แล้วจริง ๆ ไต้ฝุ่นถึงขั้นต้องรีบเดินให้ไวขึ้นเพื่อจะไปให้พ้นเธอสักที แต่ก็คงไม่เป็นผล เพราะเธอเองก็เดินเร็วขึ้นเพื่อให้ทันเขาเช่นเดียวกัน

"พี่ฝุ่นไม่รอหวาเลยอ่ะ" สาวน้อยบ่นนิดหน่อย ในขณะที่ตามเขาขึ้นรถมาแบบบไม่ต้องขออนุญาต นั่นเพราะถ้าเธอขอเขาก็คงไม่ให้อยู่ดี

"ใครให้เธอขึ้นมาหา!" นั่นไง... หากเธอเดาเก่งขนาดนี้ทำไมถึงไม่ถูกลอตเตอรี่หลายสิบล้าน มีเงินใช้แบบฉ่ำ ๆ นอนเป็นคุณนายสบายใจเฉิบไปเลยนะ

"ไม่มีค่ะ"

"แล้วเธอขึ้นมาเพื่อ?" ไต้ฝุ่นเอ่ยอย่างคนหัวเสียขั้นสุด

"ก็หวาเป็นเลขาพี่นะ เจ้านายไปไหนลูกน้องก็ต้องไปด้วยไม่ใช่หรือไง? หวาทำอะไรผิดอีกล่ะเนี่ย ทำไมเกิดมาเป็นคนสวยแล้วยังลำบากอีก เฮ้อ~~~"

ดูความมั่นหน้ามั่นใจของเธอสิ ไม่สำนึกไม่พอยังเอ่ยแบบไม่สนพระสนเจ้า หรือสนคนที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เลยสักนิดเดียว เขาอยากจะบ้าตาย