บทนำ

628 Words
"เสื้อผ้าพี่หนูขนมารวมไว้แล้ว ยกออกไปได้เลย" คนตัวเล็กไม่ได้สนใจสายตาที่มองเธอในเวลานี้เลยแม้แต่นิดเดียว เธอใจเเข็งขนาดที่ขอหย่าเองได้ กะอีแค่ขนเสื้อผ้าส่งอดีตสามีออกจากบ้านก็ไม่เป็นเรื่องยากอีกต่อไป "......." แต่อีกคนกลับไม่ตอบกลับ กระทั่งจะเดินไปเก็บเสื้อผ้าที่ถูกขนมากองรวม ๆ กันไว้ก็ยังไม่ทำ เขายืนจ้องมองเธอด้วยแววตาที่ยากเกินจะคาดเดาได้ "หรือจะให้หวายกให้" "ไม่ต้อง หวาไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น เพราะพี่ไม่ได้จะมาเก็บเสื้อผ้า" ไต้ฝุ่นตอบกลับด้วยน้ำเสียงจริงจังพร้อมกับขยับตัวเข้าชิดคนตัวเล็กมากยิ่งขึ้น ยี่หวาเองก็ขยับตัวออกในทันทีราวกับรังเกียจเขาเข้าขั้นหนัก แต่เพราะร่างกายเธอตอนนี้ไม่ค่อยเเข็งเเรงนักจึงทำให้เธอเซเล็กน้อย โชคดีที่เขาคว้าตัวเธอมากอดไว้ได้ทัน "เป็นอะไรมากไหม" ชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วงเต็มอก "ปล่อย ถ้าพี่ไม่เอาก็ฝากไว้นี่แหละ เดี๋ยวหวาให้คนเอาไปส่งที่คอนโด" เธอว่าพลันดันตัวเขาออกห่าง แต่เพราะเเรงที่มีอันน้อยนิดหรือจะสู้เขาที่ตัวโตกว่าเธอหลายเท่า "ไม่ต้องเอาไปส่ง ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น เพราะพี่จะกลับมาอยู่ที่นี่ กลับมาอยู่บ้านเราเหมือนเดิม" เขาเอ่ยเน้นย้ำคำว่าเราเป็นพิเศษ แต่เพราะอีกคนนั้นฝังใจและเจ็บปวดมามากพอแล้ว บ้านเราอย่างนั้นหรือ? นี่มันบ้านเธอต่างหาก! เขาตกลงยกมันให้เธอตั้งแต่วันที่ขอหย่าแล้วไม่ใช่หรือไง "กลับมาทำไม? เราหย่ากันเเล้วไม่ใช่หรือไง หวาไม่ได้วุ่นวายกับพี่แล้วนี่!" หญิงสาวตะคอกเสียงดังตามอารมณ์ที่เริ่มปะทุขึ้น "ใครบอกว่าพี่หย่า ทะเบียนสมรสเรายังมีเหมือนเดิมหวา พี่ไม่ได้เซ็นอะไรทั้งนั้น" เขาพูดประโยคนั้นออกมาพร้อมมือหนาจับเอวคอดกิ่วเเน่นขึ้น เเววตาคู่คมเริ่มสั่นไหวเล็กน้อย ในใจเขาพลันกระตุกวูบอย่างแปลกประหลาด หนำซ้ำยังเกิดกลัวขึ้นมาอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน "อะไรนะ!? พี่ยังไม่เซ็นงั้นเหรอ?" "ใช่ เพราะพี่ไม่หย่า " "ตอนนั้นพี่อยากหย่ากับหนูแทบจะชักตายไม่ใช่หรือไง วันนี้ทำไมยังไม่เซ็นใบหย่าอีก! ตกลงพี่จะเอายังไงเนี่ย!" คนตัวเล็กโมโหจนหน้าแดงก่ำ หากฆ่าคนแล้วไม่ผิดกฏหมายเชื่อได้เลยว่าคนตรงหน้าหายใจได้อีกไม่นานแน่! "หย่ากับเธอเหรอ? ไม่มีทาง เลิกหวังได้เเล้วเมียจ๋า ชาติหน้าพี่ก็ไม่หย่ากับเธอหรอก" จะให้เขาหย่ากับเธองั้นหรือ? เขาไม่ทำเด็ดขาด ต่อให้จะถูกมองว่ากลืนน้ำลายตัวเองหรืออะไรก็ช่างเขาไม่สน เพราะเขารู้ใจตัวเองแล้ว "แต่หวาจะหย่า! พี่ไปเซ็นมาเลยนะ หวาจะหย่า ๆ หวาจะมีผัวใหม่!" เธอทนเขาไม่ไหวแล้ว เขาเองไม่ใช่หรือไงที่ขอหย่าก่อนเวลาที่ตกลงกัน! "ไม่มีทาง หวาเป็นเมียพี่จะไปมีผัวใหม่ได้ไง เลิกคิดเรื่องจะเลิกกับพี่แล้วเอานี่ไปตรวจด้วย หรือไม่ก็ไปหาหมอกับพี่" ไต้ฝุ่นใจสู้เถียงกลับพร้อมกับยัดบางสิ่งใส่มือเธออีกด้วย "อะไร?" "ที่ตรวจครรภ์ไง ไม่รู้สึกว่าตัวเองแปลกไปเหรอช่วงนี้" ________ . . .
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD