Dao: นอนยัง
Numking: ยัง มีไร
Dao: ไปรอกูที่หน้าคอนโดพวกมึง
Numking: มึงเป็นไรป่าว โอเคไหม
Dao: กูไม่ได้เป็น แต่ชาเป็น
ดาวหยุดพิมพ์ข้อความก่อนจะหันมามองเพื่อนรักด้วยความเห็นใจ แม้คำถามมากมายจะผุดขึ้นมาในหัวแต่นี่ไม่ใช่เวลาจะมาซักไซร้ในเมื่อเพื่อนกำลังนั่งร้องไห้สะอึกสะอื้น
“ชา ใจเย็นๆ ก่อนนะ หายใจเข้าลึกๆ เพื่อน” ดาวลูบหลังเพื่อนอย่างปลอบใจขณะที่ทั้งสองนั่งรถกลับคอนโดและเมื่อไปถึงก็เห็นฝาแฝดมายืนรออยู่ก่อนแล้ว
“ตามสองคนนั้นมาทำไม รบกวนเวลานอน“
“ก็ฉันเห็นแกร้องไห้ เกิดมาเพิ่งเคยเห็น ฉันรับมือคนเดียวไม่ไหวจริงๆ” ดาวหน้าจ๋อยเพราะอย่างที่บอก ตั้งแต่คบกันมายังไม่เคยเห็นยังเพื่อนรักเสียน้ำตามาก่อน
เมื่อแท็กซี่ไปถึง ฝาแฝดก็รีบเข้ามาหาน้ำชากับดาวก่อนที่ทั้งหมดจะพากันขึ้นไปบนห้องของน้ำชา
“น้ำชา แกโอเคไหม” ดาวเอ่ยถามในที่สุด ตอนนี้เด็กสาวเลิกร้องไห้แล้ว เธอเพียงแต่นั่งหลับตาเฉยๆ บนโซฟาอยา
