KABANATA 40:
HINDI ako makapaniwala na nasabi niya lang iyon nang hindi man lang nagdadalawang-isip. Napatingin tuloy ako ulit sa sekretaryo niyang mukhang nabibigla rin sa mga pinagsasabi niya.
“Kailangan nga yata nating mag-usap nang tayong dalawa lang,” mariin kong sabi.
Umirap ako at muling ibinalik ang tingin sa may bintana. Ang inaakala kong pag-uusap na may specific time and date, hindi nangyari.
“Diether, stop the car. Go home now, I’ll drive.”
Namilog ang mga mata ko. Maging si Diether ay biglang naapakan ang brake sa sobrang pagkagulat. Nasa kalagitnaan kami ng highway tapos bigla niyang sasabihan ang sekretaryo niya na umuwi na? Kung hindi ba naman siraulo.
“Sir! Hindi ko naman sinabing ngayon!” bulalas ko.
“I want to talk now,” he replied. “Diether, I’m sorry if you hav
