‘เจลกา’ จ้องมอง ‘มาเรียส’ ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรักอย่างหมดหัวใจ เธอชอบมองในยามที่เขาปลดปล่อยตัวเองเข้าสู่ร่างกายของเธอเช่นนี้ ชอบที่เธอและเขาโอบกอดแนบชิดกัน ชอบในยามที่อ้อมกอดของเขารัดรึงร่างกายเธอแนบแน่น เธอกับเขาไม่พูดอะไรสักคำ มีเพียงร่างกายที่เพิ่งซาบซ่านเพราะไฟปรารถนาที่แผดเผากันและกันเท่านั้น ชอบในความแข็งกร้าวที่แฝงความอ่อนโยนของเขา
มาเรียสมักพูดเสมอว่าเขาไม่มีหัวใจและเขาไม่สนใจอะไร เขาจะไม่รักเธอและไม่มีวันมอบหัวใจให้ใคร เขาไม่มีความอ่อนโยนและไม่ห่วงใย อยากเล่นกับเขาเธอต้องทนให้ได้ ทว่าเขาไม่เคยรู้เลยว่าเขาในสายตาของเธอไม่ได้เป็นอย่างนั้นแม้แต่น้อย
คนที่ไม่สนใจอะไรเลยจะไม่เป็นอย่างเขา…
หญิงสาวลูบไล้ฝ่ามือไปตามแผ่นหลังเรียบตึงของชายหนุ่ม ก่อนจะสัมผัสแผลเป็นที่ปีกหลังซ้ายของเขา แผลนั้นลึกยาวเป็นพิเศษและเคยเกือบจะคร่าชีวิตของเขาไปแล้วหากไม่มีใครมาช่วยเอาไว้ได้ทัน มาเรียสได้แผลนั้นตอนที่เธออายุเพียงสิบห้าปี และเป็นแผลที่เขาได้จากการช่วยชีวิตเธอเอาไว้ เธอมักสัมผัสมันทุกครั้งหลังจากร่วมรักกันเสมอ
กระทั่งต่อมามาเรียสก็ผละจากร่างของเธอไป เขาเปลือยเปล่าและงดงามราวกับรูปสลักนักรบโบราณ แต่เธอไม่ชอบในช่วงเวลานี้ที่เขาจากไป เพราะมันทำให้เธอรู้สึกว่างเปล่าราวกับว่าเขาจะทิ้งเธอไปได้ทุกเมื่อ
เจลกาดึงผ้าห่มมาพันกายอย่างรวดเร็ว จ้องมองมาเรียสที่กลับไปยังโต๊ะเครื่องแป้งด้วยสภาพเปลือยเปล่า เธอมองบั้นท้ายหนั่นแน่นของเขาแล้วยิ้มกว้างออกมา
นี่คงถึงเวลาที่เธอจะต้องบอกเขาแล้วกระมังว่าเขากับเธอกำลังจะมีลูกด้วยกัน
“คุณมาเรียส…” เธอเรียกเขาเสียงหวาน ในยามที่ไม่ลืมตัว หญิงสาวไม่กล้าเรียกชื่อเล่นที่เขาสงวนไว้แต่กับกลุ่มเพื่อนสนิทของเขาเท่านั้น แม้ว่ามาเรียสจะไม่เคยพูดอะไร แต่เธอเป็นคนรู้อะไรควรไม่ควร จึงไม่คิดล้ำเส้นนั้นไปมากกว่านี้
ทว่ายังไม่ทันที่เธอจะได้พูดอะไรออกมา มาเรียสก็กลับมาหาเธอพร้อมกับเช็คใบหนึ่ง เขายื่นส่งให้เธอ เจลการับมาถือไว้ในมือด้วยความสับสนงุนงง เธอก้มมองจึงเห็นว่าเช็คนั้นเป็นชื่อเธอเป็นผู้รับ และมันมีมูลค่าสูงถึงแปดหลัก
“นี่มันอะไรกันคะ”
เธอเงยหน้าขึ้นมองดวงตาคู่คมที่สวยงามราวกับอัญมณีคู่นั้น ใบหน้าของเขากลับมาเป็นเย็นชาและเยือกเย็นเหมือนปกติ ไม่ได้ดูร้อนแรงและเต็มไปด้วยอารมณ์ต่างๆ ยามเมื่ออยู่บนเตียงกัน
“ของขวัญให้เธอ”
เขาตอบสั้น แต่ไม่กระจ่างแม้แต่น้อย ไม่สิ อันที่จริงเธอเริ่มเข้าใจ…เธอเริ่มเข้าใจว่าเขาต้องการอะไรแล้วในตอนนี้
ร่างกายของหญิงสาวชาวาบไปตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า เลือดในกายคล้ายจะเย็นเฉียบและสมองโล่งว่างได้แต่ก้มหน้ามองเช็คในมือที่บัดนี้เริ่มพร่าเลือนมากขึ้นทุกที
“ที่ผ่านมาฉันสนุกมากกับเซ็กซ์ระหว่างเรา แต่ฉันเบื่อแล้ว มันควรจะจบลงได้แล้วสักที ฉันไม่ใช่คนเห็นแก่ตัวที่จะไม่ให้ของขวัญอะไรกับคู่นอนของตัวเอง”
“คุณจะทิ้งเจแล้วใช่ไหมคะ”
เนิ่นนานหญิงสาวจึงเอ่ยถามด้วยความยากลำบากออกมา เวลานี้ความรู้สึกซาบซ่านเพราะการร่วมรักก่อนหน้านั้นหายไปจนหมด
“จะว่าอย่างนั้นก็ได้ เพราะฉันต้องจัดการกับผู้หญิงทุกคนที่จะทำให้เอมิเลียไม่พอใจ”
เขาตอบเธออย่างตรงไปตรงมาเหมือนกับทุกครั้ง และช่วงนี้เธอก็ได้ยินมานานแล้วว่าเขากำลังจะหมั้นหมายกับลูกสาวของนักธุรกิจทรงอิทธิพลคนหนึ่ง
“ถ้าสมมติว่า…” เธอถามเขาออกมาช้าๆ ราวกับต้องการพิสูจน์อะไรสักอย่าง “…สมมติว่าเจท้อง คุณจะทำยังไงคะ”
เขานิ่งงันกับคำถามนั้นและเธอก็ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมองเขา ก่อนจะรู้สึกว่าเขาเดินห่างออกไปและกลับมาหาเธออีกครั้ง คราวนี้หญิงสาวเห็นเขายื่นมือยัดเช็คใส่มือเธออีกใบ พร้อมกับบอกเธอเสียงเย็นชาว่า
“ถ้าเธอไม่พอใจที่ฉันจะยกเลิกข้อเสนอของเธอก็ไม่ควรพูดอะไรอย่างนี้ เธอบอกเองว่าป้องกันอย่างดีฉะนั้นไม่มีทางท้องได้เด็ดขาด!”
“…”
“และถ้าเธอท้อง เธอควรจะรู้ว่าต้องกำจัดเด็กคนนั้นทิ้งไปซะ ฉันไม่ต้องการให้เด็กเกิดมา ทายาทของฉันจะต้องเกิดจากผู้หญิงที่ฉันเลือกเท่านั้น…”
“…”
“และผู้หญิงที่วาคอนซีเลสจะยอมรับได้ต้องไม่ใช่ผู้หญิงที่เป็นแค่หลานแม่บ้านจนๆ ไม่มีอะไรเลยอย่างเธอ!”
เจลกากำเช็คในมือทั้งสองใบแน่น ขณะที่ดวงตาร้อนผ่าวและน้ำตาก็ร่วงหล่นลงมาอย่างเงียบงัน ขณะที่คนใจร้ายคนนั้นได้เดินออกไปจากชีวิตของเธอแล้วและครั้งนี้เป็นการจากไปตลอดกาล…
หลังจากที่เขาจากไปและทิ้งเธอไว้เพียงลำพัง เจลกาก็ร้องไห้เสียงดังออกมาอย่างสิ้นความอดทนและร้องออกมาด้วยความรู้สึกเจ็บปวดลึกล้ำอย่างถึงที่สุด หัวใจสลายจนถึงที่สุด และถูกเหยียบย่ำทำร้ายจนถึงที่สุดกับความโหดร้ายที่เขาทำกับเธอในตอนนี้
มาเรียส วาคอนซีเลส…มาเฟียไร้หัวใจ หนึ่งในกลุ่มห้าปีศาจที่ขึ้นชื่อเรื่องความโหดเหี้ยม ร้ายกาจ และไร้หัวใจที่ตอนนี้เธอได้สัมผัสด้วยตัวเองแล้วว่าเขาไม่เคยโกหกเลยแม้แต่น้อยว่าเขามันเป็นคนไร้หัวใจ!
‘ลูกจ๋า…หนูไม่ต้องเป็นห่วงนะลูก ถึงหนูจะไม่มีพ่อแต่หนูก็ยังมีแม่…
แม่ที่พร้อมจะปกป้องหนูจากผู้ชายที่ทำให้หนูเกิดมาและต้องการกำจัดหนูทิ้ง!’