"พี่ธาราคะ เดินไหวหรือเปล่าคะ?" หวานขับรถของพ่อเลี้ยงธาราเพื่อพาเขากลับมาส่งที่บ้าน เนื่องจากชายหนุ่มดื่มเหล้าจนเมามายในงานแต่งของพ่อเลี้ยงเอกราช
"อื้ม ไหวครับ" แม้จะตอบเช่นนั้น ทว่ากลับยังคงนั่งคอตกอยู่ในรถ หวานได้แต่ส่ายหน้าน้อยๆ และกระโดดลงจากรถและเดินอ้อมมาหาเขา เป็นจังหวะที่คุณธารทิพย์เดินออกมาหน้าบ้าน
"อ้าว หนูหวาน ทำไมถึงได้ขับรถมาส่งธาราล่ะ?" นางเอ่ยถามด้วยความแปลกใจ หวานจึงหันกลับไปยกมือไหว้ผู้อาวุโส
"พี่ธาราเมาจนขับรถไม่ไหวค่ะ หนูก็เลยอาสาขับรถมาส่ง" เธอบอก และหันมาเปิดประตูรถเพื่อที่จะประคองคนตัวโตลงจากรถ คุณธารทิพย์รีบวิ่งเข้ามาดูบุตรชาย
"เอาอีกแล้วนะธารา นี่อย่าบอกนะว่ายังรู้สึกเจ็บปวดที่รู้ว่าหนูสาคบกับดิน" นางถอนหายใจเสียงเบา
"หนูว่าก็น่าจะเป็นแบบนั้นล่ะค่ะ พี่ธาราเขาคงรักหนูสามาก ถึงเขาจะไม่ค่อยพูดอะไรออกมาแต่ก็แสดงออกชัดเจน" หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าหมอง เพราะยิ่งมี
