Chapter 16
ไม่มีสิทธิ์...
“ฮึก~” เสียงสะอื้นร่ำไห้ด้วยหัวใจที่เจ็บแปลบ น้ำตาสีใสไหลรินอาบแก้ม “ฮึก~ไหนบอกว่าเป็นนิยายรักโรแมนติกไงเล่า แต่อ่านไปอ่านมา ทำไมถึงเป็นนิยายรักดราม่าไปได้” มัดหมี่บ่นพึมพำให้กับนิยายรักเรื่องโปรดที่เธอหยิบขึ้นมาอ่านอีกครั้ง เพื่อต้องการที่จะผ่อนคลายอารมณ์ความเศร้าของตัวเอง แต่ยิ่งอ่านก็เหมือนซ้ำเติมหัวใจให้เจ็บหน่วงไปกันใหญ่ เมื่อนางเอกในนิยายดันรักพระเอกอยู่ฝ่ายเดียวเหมือนกับชีวิตจริงของเธอในตอนนี้
มือเล็กปิดหนังสือนิยาย แล้วเอนตัวนอนหงาย ดวงตากลมโตมองขึ้นไปบนเพดานด้วยหัวใจที่เหนื่อยล้าเต็มทน
ติ่ง!
เสียงแจ้งเตือนไลน์ดังขึ้น มือเล็กเอื้อมมือไปหยิบมือถือบนโต๊ะเล็กข้างเตียงขึ้นมาเปิดอ่านข้อความในแชตไลน์
Line :
พี่ใหญ่ : อยู่ไหน?
มัดหมี่ : ....
พี่ใหญ่ : ถามว่าอยู่ไหน?
มัดหมี่ : ....
พี่ใหญ่ : เธอก็รู้ว่าฉันไม่ใช่คนใจเย็นกับเด็กดื้ออย่างเธอ
มัดหมี่ : ...
