“นั่งลงก่อนสิลูก ยายมีเรื่องจะคุยด้วย” คุณหญิงเบญจวรรณเอ่ยสีหน้าเคร่งเครียด
“มีเรื่องอะไรเหรอคะคุณยาย” ไอย์ณราเอ่ยถามด้วยความสงสัย เพราะไม่บ่อยนักที่เธอจะได้เห็นใบหน้าเคร่งเครียดของคุณหญิงเบญจวรรณเช่นนี้
“หนูมีความสุขกับจุดที่หนูอยู่นี่มั้ย ตอบได้เลยไม่ต้องเกรงใจยาย” คุณหญิงเบญจวรรณเอ่ยจริงจัง
“ไม่ค่ะ” เป็นนานกว่าที่ไอย์ณราจะตัดสินใจเอ่ยออกมาเสียงอ่อย
“งั้นต่อไปนี้ยายจะไม่บังคับหนูแล้ว หนูไม่ต้องอยู่กับตาฌอร์นก็ได้ ยายอนุญาตให้หนูหย่า แล้วไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ของหนู” คุณหญิงเบญจวรรณเอ่ยอย่างตัดสินใจ แม้ว่าจะเสียดายหลานสะใภ้คนนี้มากแค่ไหน แต่ท่านก็ไม่อาจทำร้ายผู้หญิงดีๆ อย่างไอย์ณราได้มากกว่านี้อีกแล้ว ท่านเสียใจที่ท่านตัดสินใจผิดพลาด ท่านไม่รู้เลยว่าท่านจะชดเชยสิ่งที่ไอย์ณราเสียไปได้อย่างไร
“ไอซ์จะหย่ากับคุณฌอร์นค่ะ คุณยาย” ไอย์ณราใจหายเมื่อได้ยินว่าคุณหญิงเบญจวรรณอนุญาตให้หย่า เธอรู้สึ
