หนาวจังพ่อครู
1194 Words
ตอนที่ 8
หนาวจังพ่อครู
ร่างที่เปียกชุ่มของเธอเบียดชิดกับอกกำยำแน่นเครียดของเขา มือเรียวของเธอกระชับกับลำคอหนาไว้ด้วยกลัวจะร่วง และลอบมองใบหน้าคมคายผ่านสันกรามของเขา หยดน้ำพร่างพราวจากกายเธอทำให้เหมือนเนื้อตัวสัมผัสกับร่างหนาเสมือนว่าเขาและเธอปราศจากอาภรณ์ใดๆ
“หน้ากูมีอะไรงั้นรึ?”
ไกรศร เอ่ยถามตามตรงโดยยังคงมองไปข้างหน้า ขณะที่กำลังอุ้มเธอเดินตรงไปข้างหน้ายังเรือนเล็ก แต่ก็รู้สึกได้ว่าสายตาของคนในอ้อนแขนมองเขาไม่วางตา จนมือหนาที่โอบร่างและหัวไหล่ขาวนวลเกร็งขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
เรือนร่างของอีนังนี่แสนอรชรอ่อนแอ้น ยิ่งอยู่ในชุดผ้าถุงกระโจมอกที่เปียกแนบเนื้อกับส่วนเว้าส่วนโค้ง ขณะที่ด้านบนนั้นเผยให้เห็นไหปลาร้าน่ามองและผิวเนินเนื้อขาวสล้าง
มือหนากระชับร่างเธอให้แนบแน่นขึ้น จนเรือนผมสลวยที่เปียกชื้นแกว่งไปมาตามแรงโยกของจังหวะการเดิน นัยน์ตาคู่สีน้ำตาลมองเขานิ่ง
“ขอบใจพ่อครูมากนะจ้ะ”
“กูต้องมาเฝ้าดูมึงกินข้าวอาบน้ำ แถมตอนนี้ยังต้องมาอุ้มมึงขึ้นเรือนอีก ทำยังกะผัวเมียกันเลย”
พ่อครูเอ่ยเบาๆ แต่นั่นก็ทำให้ใบหน้าของเธอเริ่มแดงก่ำ
“ฉันก็เป็นคนรับใช้พ่อครูไงจ้ะ ไว้ฉันจะดูแลพ่อครูกลับ” จีรยาบอกเสียงสั่นระริก แค่คำว่า ผัวเมียจากปากหยักคล้ำนั้นก็ทำเอาเธอสับสนไปหมด จนหัวใจเริ่มเต้นถี่เร็วรัว
“สงสัยมึงคงได้ดูแลกูไปอีกนาน”
ไม่นะ!!แค่ยังไม่ทันจะข้ามคืน เธอก็รู้สึกราวกับว่านี่ผ่านมาเนิ่นนานพอควรแล้ว ขืนได้รับใช้นานกว่านี้เธอไม่รู้จะเอาชีวิตรอดจากเหล่าภูตผีของเขาได้หรือไม่
เขาอุ้มเธอมาจนถึงเรือนเล็ก ก่อนจะก้าวเท้าขั้นบันไดบ้านอย่างระมัดระวัง
กึก!
“ฉันหนาวจังพ่อครู”
ริมผีปากอิ่มของเธอสั่นระริก เมื่อสัมผัสสายลมเย็นที่พัดมากระทบร่าง จนกายสาวที่เปียกชุ่มต้องกระชับแขนโอบหาไออุ่นจากคนตัวหนาไว้แน่น
“อีจำปา!”
ไกรศร กัดฟันกรอดเมื่อสัมผัสได้ถึงอกนิ่มที่เบียดชิดกับร่างของตน ยิ่งเหลือบมองเรือนกายในชุดผ้าถุงแนบเนื้อในอ้อมแขน และหน้าสวยที่แสนยั่วยวน ทั้งแก้มอิ่มเปล่งปลั่ง ริมผีปากจิ้มลิ้มน่าประทับจูบ
ช่างน่า....เสียเหลือเกิน
“อื้อ หนาว”
“ถอดผ้าถุงที่เปียกนี่ออก แล้วใส่เสื้อผ้าใหม่ซะเดี๋ยวก็หายหนาว” เขาวางร่างลงยังพื้นเรือน แต่อ้อมแขนเรียวของเธอก็ยังโอบกอดคอหนาไว้แน่น
“เบาๆจ้ะพ่อครู ว้าย..”
เสียงของหญิงสาวขาดห้วง เมื่อจังหวะที่ร่างถูกวางแล้วแขนของเขารั้งปมของชายผ้าถุงให้กระดุกตามไปด้วย เผยให้เห็นเรือนกายและทรวงอกเต่งตึงขาวสล้าง
ไกรศร ยืนมองความงดงามตรงหน้าอยู่เพียงครู่ ก่อนที่จะดึงผ้าถุงที่เปียกชื้นออก และวางมันไว้กับพื้นเรือน และรีบหันหลังกลับ คล้ายต้องการสะกดกั้นอารมณ์ที่เริ่มคุกรุ่นขึ้นมาในใจ
“ใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยซะ”
เสียงดุเข้มกึ่งสั่งนั้น ทำให้จีรยาใจเต้นรัวเร็วยิ่งกว่าเดิม ก่อนจะลอบกลืนน้ำลายเหนียวลงคออย่างลำบาก เมื่อรู้สึกว่าร่างตัวเองเบาโหวง และคนตรงหน้าเตรียมหลังเพื่อจะเดินลงจากเรือน จนเธอเริ่มจะใจเบาโหวง
“ยะ..อย่าเพิ่งไปจ้ะ”
เธอรีบสาวเท้าไปใกล้และโอบกอดเขาจากด้านหลัง ด้วยร่างที่เปลือยเปล่า แม้ใจจะสับสนเพียงใดแต่ลึกๆก็ยังคงขวัญเสียจากเหตุการณ์ในสระเมื่อสักครู่นี้
“ปล่อยกูก่อน กูจะกลับเรือน”
ไกรศร คำรามต่ำในลำคอด้วยเกินจะอดกลั้น เมื่อสัมผัสได้ว่าเรือนร่างนุ่มนิ่มเปลือยเปล่าโอบกอดและเบียดชิดกับเขาจากด้านหลัง ความกำหนัดในกายเริ่มปะทุขึ้น มือทั้งสองที่แนบกับลำตัวกำแน่นเห็นจนเส้นเลือดปูดโปน
“อยู่รอจนฉันหลับก่อนค่อยกลับได้มั้ยจ้ะพ่อครู”
เสียงหวานเอ่ยเว้าวอน และบดเบียดร่างแนบชิดยิ่งกว่าเดิม เหมือนไออุ่นตรงหน้าที่พลังงานความร้อนที่ดีที่สุดในตอนนี้
“กูเกรงว่า ถ้าอยู่ต่อมึงจะไม่หลับนะซิ”
หน้าหล่อเหลาหันกลับมา มือหนาบีบบ่าบางของเธอไว้แน่นให้ดันออกห่าง นัยน์ตาดุเข้มมองปฎิกริยาของเธออย่างสำรวจ อะไรหลายอย่างบอกเขาว่าไม่ควรจะผลีผลามตอนนี้
แม้จะอยาก..มากแค่ไหนก็ตาม
“นะจ้ะ พ่อครูฉันหนาวและก็กลัวมาก” หญิงสาวเอ่ยเสียงเว้าวอน ด้วยเสียงสั่นระริก เมื่อได้กลิ่นเหล้าต้มจากโพรงปากของเขา มันแสนยั่วยวนจนเธอไม่อยากถอยออกห่าง
ความอดทนของไกรศร เหมือนจะขาดสะบั้นลง ผ่ามือหนาจึงไล้ขย้ำท้ายทอยของเธอ รั้งเข้ามาใกล้ ก่อนจะก้มลงประทับจูบยังริมผีปากอิ่มช่างฉอเลาะที่เขาได้ลิ้มลองรสชาติหอมหวานไปแล้วเมื่อช่วงบ่าย
“อื้อ..อ่า”
หญิงสาวสะดุ้งเล็กน้อย มือนิ่มของเธอยันแผ่นอกหนาหนั่นไว้ ขณะที่ลิ้นสากร้อนดุนดันเข้ามาในโพรงปากของเธอ และดูดตวัดรัดควานเรียวลิ้นเล็ก บดเคล้าคลอเคลียดั่งจะกลืนกินลมหายใจของเธอไปด้วย
หัวใจของเธอเต้นระรัวเร็วไม่เป็นจังหวะ
“อืม”
ไกรศรพึมพำ พ่นลมหายใจอุ่นร้อนผ่านทางปลายจมูกโด่ง ขณะทีริมผีปากหนาบดขยี้สำรวจกลีบปากของเธออย่างดูดดื่มเนิ่นนาน ก่อนจะถอดถอนริมผีปากออก
เขาสบประสานสายตาของเธออยู่เพียงครู่
“พะ...พ่อครู”
เธอกำลังจะเอ่ยเสียงประท้วง พลันเขาก็ประทับจูบอีกครั้งอย่างหนักหน่วง ริมผีปากหนาบดขยี้กับกลีบปากนุ่ม ลิ้นสากเปียกชุ่มแทรกผ่านรุกล้ำตักตวงความหวานฉ่ำภายในโพรงปากนุ่มของเธอ
“อื้อ..” หญิงสาวปรือตามองเขา ผ่านแสงสลัวของตะเกียงน้ำมันก๊าดที่ไหวระริกตามแรงลม ร่างหล่อเหลาแน่นเครียดประคองเธอไว้แน่น และจูบเธออย่างดูดดื่ม ไออุ่นจากเรือนร่างและลมหายใจของเขาทำให้หัวใจเธอสั่นระรัว
เขาข่างหล่อเหลาและมีเสน่ห์นัก
แต่ไม่นะ! เธอจะมาหลงเสน่ห์พ่อครูหมอผีไม่ได้ แบบนี้มันไม่น่าจะถูกต้องเท่าใดนัก ..ใจเธอบอกเช่นนั้น
แต่เหมือนร่างกายเธอจะไม่ยอมฟัง กลับแอ่นเบียดชิดแน่นขึ้นเมื่อสัมผัสได้ถึงความแข็งร้อนจากท่อนเอ็นบางอย่างระหว่างขาของเขาที่ชูชันขึ้นมา ลำคอเธอพลันแห้งผาก พลันความคิดในใจก็ผุดขึ้นมา
อยากจะเห็นสักครั้ง ...ว่าของพ่อครูจะใหญ่แค่ไหนกัน
- Writer
