บทที่ 25 แตกหัก
“มึงปล่อยฝนเดี๋ยวนี้!”
คีรีดึงมือฝนทิพย์ออกจากการเกาะกุม สองหนุ่มจ้องตากันด้วยความรู้สึกหลากหลาย คีรีแสดงความผิดหวังทางสีหน้าอย่างชัดเจน ส่วนดีนมีท่าทีฉุนเฉียว เมื่อฝนทิพย์เกาะแขนของคีรีไว้แน่น เพื่อใช้เป็นกำบังกันไม่ให้เขาเข้าถึงตัว
“อย่ายุ่ง” ดีนก้มหน้าหลับตา พูดเสียงราบเรียบ เขายังไม่อยากระเบิดอารมณ์ในตอนนี้
“ถ้าไม่แอบตามมา กูคงเป็นควายให้มึงหลอกอีกนาน”
“ไอ้คีย์..” ดีนเงยหน้าขึ้น เรียกเพื่อนสนิทด้วยโทนเสียงทุ้มต่ำ
“กูโง่เองที่เชื่อใจและไว้ใจ ทำไมทำแบบนี้วะ ไหนมึงบอกว่าฝนคือเพื่อน”
น้ำเสียงของคีรีแสดงออกถึงความผิดหวัง เขาน่าจะเอะใจตั้งแต่ได้ยินข่าวลือ แต่เพราะไม่มีเวลา และปัญหารุมเร้าหลายด้านจึงละเลย ไม่ได้ถามไถ่ฝนทิพย์ หรือสืบเสาะหาความจริงเท่าที่ควร
“ก็เพื่อนนอน” ดีนพ่นคำพูดร้ายกาจ โดยไม่สนใจหญิงสาวที่ยืนนิ่งราวกับถูกสาป ความโกรธ ความหึงหวงเข้าครอบงำ จนไ
