มาหยากับดารินได้แยกกันอยู่คนละวอร์ดตามการแบ่งของอาจารย์ ทั้งสองจึงต้องแยกกันไปอยู่กับเพื่อนๆ กลุ่มใหม่ แต่เวลาทั้งสองก็คุยกันตลอด เป็นการส่งข้อความทางไลน์หากันด้วยความคิดถึง วันไหนมีเวลาว่างพร้อมกันก็จะพากันไปรับประทานอาหารด้วยกันโดยไปกับเพื่อนๆ ในห้องเรียนเดียวกัน ถือว่าเป็นการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับเพื่อนคนอื่นด้วย เพราะอย่างไรเสียก็ต้องเรียนด้วยกันอีกหลายปี ซึ่งดารินกับมาหยาก็เข้ากับเพื่อนๆ ได้เป็นอย่างดี ความเป็นผู้นำและการตัดสินใจที่เด็ดขาดของมาหยาทำให้เธอได้เป็นหัวหน้าห้องทั้งปีหนึ่งและปีสอง มาหยานั้นมีความรับผิดชอบสูง คอยตามงานจากอาจารย์หรือหลายเรื่องจากอาจารย์ที่ปรึกษาจนได้รับความไว้วางใจจากเพื่อนๆ ในห้องเป็นอันมาก
ส่วนดารินนั้นเป็นรองหัวหน้าห้องคอยช่วยเหลือซัพพอร์ตเพื่อน มาหยาคิดเสมอว่าดารินคือคนสำคัญที่ช่วยเหลือเธอทุกเรื่อง การช่วยเหลือกันทำให้งานที่ออกมาประสบความสำเร็จได้อย่า
