สุดสวาทเมียเสือ

บรื้นนน รถสองแถวเบรกจนฝุ่นฟุ้งถนน สาวน้อยยกลากกระเป๋าใบใหญ่อย่างทุลักทุเล หยิบกระดาษในกระเป๋าสะพายขึ้นมาอ่านแผนที่ "ถูกแล้ว" พึมพำ เมื่อมองไปยังด้านหน้า ป้ายหลากหลายสีสันดึงดูดสายตา สถานที่แห่งนี้กว้างขวางมีตึกหลายชั้น หลายตึกเรียงรายอยู่ในรั้วเดียวกัน ห้องทำงานฝ่ายบุคคล "นี่คือกุญแจห้อง เดี๋ยวจะมีคนพาไปเดินสำรวจสถานที่ต่างๆ ว่าแต่เธออ่านกฎมาเรียบร้อยแล้วใช่ไหม" ผู้จัดการฝ่ายบุคคลบอกกล่าว แต่ป้ายที่ห้อยอยู่มีคำนำหน้าชื่อว่านาย ก็แน่ล่ะสิ เพราะที่นี่คือ.. คาบาเรต์ฟลาวเวอร์โชว์ หรือเรียกว่าโรงละครการแสดงสำหรับสาวประเภทสอง เป็นธุรกิจร้องเพลงเต้นรำให้ความบันเทิง อีกทั้งด้านหน้าของตึก ยังมีคลับบาร์เล็กๆ ให้ผู้มีความนิยมชมชอบ ในรสนิยมแนวหลากหลายทางเพศมาเที่ยวดื่มสังสรรค์ปาร์ตี้ สถานที่แห่งนี้มีด้วยกันสามตึก ตึกแรก คาบาเรต์ฟลาวเวอร์โชว์ (โรงละคร) ตึกที่สอง ตึกใหญ่รับรอง (ต้อนรับแขก) ตึกที่สาม ตึกกลาง (ที่พักพนักงาน) "ว่าแต่เธอชื่ออะไรนะ" ฝ่ายบุคคลถาม "จินนี่ค่ะ" ใบหน้าจิ้มลิ้มยิ้มกว้าง "เป็นสาวประเภทสองที่ละมุนนีมาก ทำศัลยกรรมหมอไหนมาเนี่ย..บอกพี่ด้วยนะ" เมื่อได้รับคำเยินยอแทนที่จะดีใจ แต่กลับยิ้มหน้าเจื่อน เพราะที่นี่ประกาศรับสมัครโดยระบุชัดเจนว่าต้องเป็นสาวประเภทสองเท่านั้น ก่อนจะคว้ากุญแจแล้วลากกระเป๋า เพื่อเตรียมตัวไปยังตึกกลาง ซึ่งเป็นที่พักของพนักงาน หลายคนประหยัดค่าใช้จ่ายโดยพักอาศัยที่โรงละครแห่งนี้ ห้องน้ำ ไม่มีแยกแบ่ง เป็นเพียงห้องน้ำหรูหราเดี่ยวกลางตึกรับรอง จินนี่จ้องมองโดยรอบ ทุกอย่างแพงแปลกหูแปลกตา 'อะไรนะ ฮ่าๆ' 'ดีนะฉันว่า' แกร๊ก โต้ม!! 'อักกก' เสียงคลับคล้ายคลับคลามีคนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามา จินนี่รีบวางกระเป๋าแล้ววิ่งแทรกเข้าประตูห้องน้ำที่เพิ่งเปิดออกกว้าง ผลักคนที่อยู่ด้านในกลับเข้าไป แล้วล็อกประตูเนืองแน่น ไม่กี่นาที เสียงหลายคนที่เข้ามาล้างมือก็เดินจากไป คนที่อยู่ในนี้ด้วยเป็นผู้ชายร่างสูงใหญ่ เขาส่งสายตาดุก้าวร้าวรีบเปิดประตู แล้วดึงแขนของจินนี่เหวี่ยงออกไปอย่างรุนแรง "เป็นบ้าอะไร!!" เขาตะคอก "น..หนูขอโทษค่ะ" "ฉันรังเกียจพวกกะเทย อย่าเข้ามาใกล้ สกปรก!" "หนูอาบน้ำวันละสามเวลาเชียวนะคะ จะสกปรกได้ยังไง" "พวกสาวประเภทสองบางคน ต่อให้ถลกหนังทาเกลือ ราดด้วยแอลกอฮอล์ชนิดความเข้มข้นสูง ก็ล้างคาวโสมมที่ฝังในกมลสันดานไม่ได้" โต้มมม!! ประตูชั้นนอกปิดอัดกระแทกแรง จนทำให้จินนี่สะดุ้งตกใจอีกครั้ง ตัวเล็กพึมพำ "ผู้ชายอะไรน่ากลัวจัง..แค่นี้ทำไมต้องดุด้วย" หลังตึก เดินมาด้านหลังเป็นตึกกลางที่พักสำหรับพนักงาน แยกเป็นส่วน ด้านล่างพนักงานทั่วไป ด้านบนเป็นของงานโชว์ หรือ บุคคลสำคัญ "พี่ชื่อแจนนะ มีหน้าที่คอยดูแลความเป็นอยู่ ของพนักงานที่โรงละครแห่งนี้ มีอะไรบอกพี่ได้" "พี่แจนเป็น.." "ไม่ใช่หรอก พี่เป็นผู้หญิงแท้" จินนี่จำได้แม่นว่าคนชื่อแจนเป็นเพื่อนของพี่ชาย เพราะทุกครั้งที่เขียนจดหมายมาหา มักจะเล่าเรื่องเพื่อนคนนี้ให้ฟัง บางคราวก็แนบรูปถ่ายน่ารักๆ จึงทราบว่าพี่แจนมีคนเคารพนับถือเหมือนกัน เพราะเป็นคนรู้จักของภรรยาเจ้าของโรงละครแห่งนี้ ใช้เวลาพักใหญ่พาชมตึกกับห้องพักต่างๆ ก่อนจะหยุดอยู่ที่ตึกใหญ่ ซึ่งมีรูปปั้นของผู้หญิงงดงาม ตั้งเอาไว้เป็นอนุสาวรีย์ให้แขกที่มาเที่ยวหรือมาเจรจาเกี่ยวกับธุรกิจได้เชยชม "จะว่าไปก็แปลกนะ เห็นหน้าเธอแล้วทำให้พี่นึกถึงใครบางคนขึ้นมา" แจนพูด "ใครคะ" จินนี่ถาม "นีน่า ดาวเด่นของคาบาเรต์แห่งนี้" "แล้วพี่นีน่าไปไหนหรือคะ?" "ไม่มีใครรู้ หายไปสามเดือนไม่ติดต่อมา บางคนบอกลาออก แต่บางคนบอกหนีตาย" จินนี่มองรูปปั้นพร้อมใบหน้าเริ่มเศร้าหมอง แท้ทั้งจริงแล้วเธอไม่ใช่สาวประเภทสอง จินนี่ หญิงแท้ตั้งแต่กำเนิด อายุย่างเข้าสิบเก้าปี หุ่นอวบทรวดทรงองค์เอวสวยงาม ใบหน้าจิ้มลิ้ม เดินทางมาจากเมืองเชียงใหม่ ถูกคัดเลือกได้งานทำจากเอกสารทางออนไลน์ ซึ่งเป็นเอกสารที่ถูกปลอมแปลงทั้งหมด มีพี่ชายหนึ่งคนชื่อแจกัน ก่อนหน้านี้จินนี่ยังเป็นสาวน้อยวัยใสใช้ชีวิตธรรมดา มีอุปนิสัยร่าเริงสดใส แต่ขี้กลัว จนกระทั่งวันที่พี่ชายได้หายสาบสูญไม่ติดต่อมา ซึ่งเป็นเรื่องผิดวิสัยมาก แต่การติดต่อแต่ละครั้งใช้การสื่อสารทางจดหมายเท่านั้น คงเพราะพี่ชายชอบอะไรแบบนี้ ชอบในความคลาสสิค ได้เขียนบรรยาย แนบรูปถ่ายเหมือนโปสต์การ์ด พี่ชายที่จินนี่กำลังตามหา.. ก็คือนีน่าสาวประเภทสอง นางโชว์ดาวเด่นอันดับหนึ่งของที่นี่ หลังจากพ่อแม่เลิกรากันตอนนั้นทั้งคู่ยังเด็ก จินนี่อายุเพียงแปดขวบเท่านั้น เธอได้อยู่กับพ่อส่วนผู้เป็นแม่แต่งงานใหม่กับคนรวย เปลี่ยนชื่อนามสกุลตัวเอง พร้อมพาลูกชายอย่างแจกันไปอยู่ด้วย ถ้าไม่สืบสาวดีๆ ก็ไม่มีใครรู้ว่าแม่ยังมีลูกสาวอีกคน นั่นก็คือจินนี่ แม่ลบประวัติเริ่มต้นชีวิตใหม่ แต่สุดท้ายสามีใหม่ที่ร่ำรวยก็ล้มละลาย ตัดสินใจยิงตัวตายพร้อมยิงภรรยา ทรัพย์สินโดนยึด ลูกชายจำเป็นต้องกลับไทย ด้วยความบังเอิญเจอกับกะเทยใจดีช่วยเลี้ยงดู พอรู้ว่าแจกันเป็นสาวประเภทสอง จึงผลักดันให้เข้าวงการนางโชว์ เนื่องด้วยเป็นคนหน้าตาดี เก็บเงินศัลยกรรมใหม่สวยเพิ่มขึ้นจนเป็นที่อิจฉา แต่โชคชะตาไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ คนที่ปลุกปั้นเพิ่งเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุรถชนเมื่อไม่นานมานี้ แต่การหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ทำให้จินนี่ใจคอไม่ดี เด็กบ้านนอกอ่อนแออย่างเธอ จึงขอร้องพ่อออกมาตามหาพี่ชายด้วยตัวเอง แม้จะไปแจ้งความไว้แล้ว แต่คดีก็ไม่คืบหน้าสักนิด "พี่แจนคะ" จินนี่ถาม "เมื่อตะกี้เข้าห้องน้ำที่ตึกใหญ่ หนูเจอผู้ชายคนหนึ่ง ท่าทางไม่เหมือนพนักงานทั่วไป ตัวสูงๆ ใส่สูทสีแดงเข้มกับเสื้อเชิ้ตสีขาวด้านใน หน้าตาดีมาก" "ใช่คนนั้นไหม..วันนี้วันหยุดไม่มีใครเข้าออกนอกจากคนภายใน แล้วคนที่หล่อที่สุดคงเป็นใครไปไม่ได้" แจนชี้ไปยังทางขึ้นบันได มีรูปขนาดใหญ่ของครอบครัวหนึ่งติดกำแพงหรา "ใช่ค่ะ! คนนี้แหละ" ตัวเล็กตาเบิกโพลง "นั่นคุณหมอไทเกอร์ เป็นลูกชายคนเดียวของตระกูลอัศวะบดินทรเดชา เขาเป็นหมอนิติเวชทำงานอยู่โรงพยาบาลเอกชน ก็เป็นโรงพยาบาลของเครือญาติ รายนี้อย่าไปเข้าใกล้นะ! เขาไม่ชอบกะเทยหรือสาวประเภทสอง" "ทำไมเหรอคะ?" "ก็เพราะเขาคิดว่าพวกกะเทย เป็นสาเหตุทำให้คุณหญิงราตรี..แม่ของเขาต้องตาย"