EP.2 กรงขัง
1011 Words
ตึกกลาง
ห้องซ้ายมุมสุด
เปิดประตูเข้ามา เป็นห้องขนาดไม่ใหญ่ แต่ก็ไม่ได้คับแคบเกินไป มีเตียงตู้เสื้อผ้าพร้อมโต๊ะเครื่องแป้ง อีกทั้งมีหน้าต่างเปิดระบายอากาศ
"อาจจะไม่ใหญ่มาก แต่ก็พออยู่ได้นะ" แจนบอก "อีกอย่างอยู่ฟรีด้วย ประหยัดเงินจะตาย"
"แค่นี้ก็ดีแล้วค่ะ"
"ว่าแต่เธอ..ดูยังไงก็เหมือนผู้หญิงจริงๆ"
"อ๋อ ขอบคุณนะคะพี่แจน"
"พี่ไม่รบกวนดีกว่า จัดของให้เรียบร้อยซะ"
จินนี่ยกมือไหว้อย่างนอบน้อม หลังจากจัดเตรียมข้าวของทุกอย่าง ก็เริ่มสำรวจและทำความรู้จักผู้คนรอบข้าง ตอนนี้เธอถูกรับว่าจ้างเข้ามาทำงานในอาชีพตำแหน่งช่างแต่งหน้า
วันต่อมา
คาบาเรต์ฟลาวเวอร์โชว์
ห้องแต่งตัว
โรงละครแห่งนี้มีแสดงโชว์อาทิตย์ละสามวัน นอกเหนือจากนั้นก็จะเป็นการว่าจ้างนำคณะทัวร์หรือผู้ที่เหมาทริปอยากเห็นการแสดงของสาวประเภทสอง ซึ่งวันนี้เป็นวันแสดงโชว์ปกติ
"นี่หล่อน" เสียงสาวประเภทสองทาปากแดงแจ๋ทักจินนี่ "เป็นกะเทยจริงเหรอ?"
"คะ..."
"เห็นครั้งแรกฉันก็นึกว่าชะนี"
"หมอศัลยกรรมสมัยนี้เก่งจะตายค่ะ"
"แล้วหล่อนมีปัญญา มีเงินไปศัลยกรรมให้สวยขนาดนี้ด้วยเหรอ ถ้าผ่าตัดแล้วสวยเว่อร์จนเหมือนชะนีขนาดนี้ก็คงจะหลายล้าน"
"หนูจับฉลากได้รางวัลใหญ่ ก็เลยศัลยกรรมฟรี แต่คลินิกดันปิดไปแล้วค่ะ"
ตึก ตึก ตึก
สาวประเภทสองกลุ่มหนึ่ง ที่กำลังแต่งชุดหางเครื่อง จ้องมองหน้าของจินนี่อย่างสงสัย แต่แล้วทุกอย่างก็ถูกหักเหความสนใจ
"สวัสดีค่ะคุณตรีชฎา" ทุกคนลุกขึ้นยืนยกมือไหว้ หญิงวัยกลางคนท่าทางภูมิฐาน ของประดับทุกอย่างในร่างกายราคารวมหลายแสนบาท
"ตามสบายนะ" ตรีชฎายิ้ม
"คุณตรีชฎามาถึงที่นี่ มีอะไรให้พวกเรารับใช้หรือเปล่าคะ" สาวประเภทสองคนหนึ่งพูดขึ้น
"ไม่มีอะไรหรอก ฉันแค่แวะมาดูเฉยๆ"
"วันนี้ชุดผ้าไหมของคุณตรีชฎาสวยมากค่ะ"
"ขอบใจ"
ตรีชฎาหรือคุณหญิงตรีชฎา สาววัยกลางคนที่ใบหน้ายังคงงดงาม เป็นผู้จัดการโรงละครแห่งนี้ อีกทั้งเป็นหุ้นส่วนด้วยเช่นกัน ทุกคนต่างนับถือเกรงกลัวในบารมีอำนาจ
"เธอเป็นพนักงานใหม่ใช่ไหม" คุณตรีชฎาพูดกับจินนี่ "ยินดีต้อนรับนะ"
"ขอบคุณค่ะ" ยกมือไหว้
"ถ้าขาดเหลืออะไรก็บอกกับแจนได้เลย"
"หนูจะตั้งใจทำงานให้เต็มที่ค่ะ"
"ฝีมือการแต่งหน้าที่เธอส่งคลิปวิดีโอมาให้ชม สวยงามมาก ฉันทึ่งในความสามารถทั้งที่อายุแค่นี้เอง เรียกได้ว่าอายุน้อยที่สุดเลยก็ว่าได้"
ตรีชฎายังคงรอยยิ้มงดงาม พร้อมกับให้กำลังใจทุกคนก่อนจะเดินออกไป สาวประเภทสองเริ่มแต่งองค์ทรงเครื่องนางโชว์ พร้อมกับติดเครื่องประดับอลังการยิ่งใหญ่ เตรียมขึ้นแสดง
งานวันแรกผ่านพ้นไปได้ด้วยดี ฝีมือการแต่งหน้าเป็นทักษะพิเศษ หรือพรสวรรค์ของจินนี่มาตั้งแต่เด็ก จึงทำให้ทุกคนชื่นชม
เวลาเที่ยงคืน
ดึกดื่นเป็นช่วงเวลาปลอดผู้คน ถึงเวลาสืบเสาะข้อมูลรอบข้างของพี่ชาย จินนี่สวมใส่ชุดนอนเดรสสั้นแขนตุ๊กตาสีขาวน่ารัก ถือไฟฉายส่องนำทาง จนเจอทางเชื่อมเป็นซุ้มดอกไม้จึงตัดสินใจเดินเข้าไป แสงไฟดึงดูดคล้ายกับบ้านขนาดเล็กแต่สวยงาม
กำลังผละถอย สายตาเหลือบมองเห็นจระเข้มีลำตัวขนาดใหญ่ยักษ์ วิ่งเข้ามา
'กรี๊ดดดด!'
ด้วยความขี้กลัวเป็นนิสัย ทำอะไรไม่ถูกจึงกระโดดเข้าทางหน้าต่าง ทะลุไปยังห้องโถงใหญ่ จนสุดท้ายต้องตัดสินใจเข้าไปอยู่ในกรง เพราะจระเข้เป็นสัตว์ดุร้ายกัดกินเนื้อมนุษย์ได้ อีกทั้งตัวนี้มันมีขนาดใหญ่ ยิ่งน่าสยดสยอง
ปรี๊ดดด~
"มาทำบ้าอะไรในกรงสัตว์ของฉัน?!!" เจ้าของบ้านเดินลงมาในชุดนอนเสื้อคลุม ปรากฏว่าเป็นคุณหมอ ลูกชายของเจ้าของโรงละคร เขาเป่านกหวีดเพียงครั้ง เจ้าจระเข้ยักษ์ก็รีบวิ่งเข้าไปยังอีกห้อง มันเชื่อฟังเขาได้ยังไง?
"เหี้ยยยย" ตัวเล็กสบถ
"หยาบคาย!"
"หนูไม่ได้ด่าคุณค่ะ หนูแค่สบถเพราะตกใจเจ้าจระเข้"
"สมพงษ์!จระเข้ของฉันมีชื่อว่าสมพงษ์ เป็นสายพันธุ์จระเข้ไทยแท้ที่หายากมาก มันไม่ชอบเสียงแหลมเหมือนนกหวีดที่เป่า"
จินนี่รีบตั้งสติพูดเสียงหอบแฮก
"แต่ยังไงก็ ขะ ขอบคุณมากนะคะ"
"ฉันถามว่าเข้ามาทำอะไรในกรงสัตว์เลี้ยง!"
"คือว่า..."
ไทเกอร์ที่แปลว่าเสือ หน้าตาดีหล่อเหลา สายตาเกรี้ยวกราด อายุสามสิบสองปี สูง187 ซม. อุปนิสัยดุดัน อารมณ์ร้อน หมอหนุ่มไฟแรงเชี่ยวชาญด้านนิติเวช (ผ่าพิสูจน์ศพ) เพิ่งเรียนจบหมาดๆ ทำงานช่วยโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังของญาติ
ขณะที่ตัวเล็กจะให้คำตอบ มือเรียวสอดออกจากกรง เพื่อจะดึงกลอนที่ล็อกเอาไว้ แต่ทว่าคุณหมอรีบใช้แม่กุญแจอันใหญ่คล้องล็อกขัง
"คุณหมอทำอะไรคะ?!" ตัวเล็กถาม
"รู้แล้วสินะว่าฉันเป็นใคร ถ้างั้นก็บอกมา..ว่าเข้ามาในนี้ทำไม เธอต้องการอะไร"
"คือหนู.."
จินนี่ไม่รู้จะตอบยังไง
"งั้นก็อยู่ในกรงจนกว่าจะตำรวจจะมาก็แล้วกัน ฉันไม่ชอบกะเทย!"
"หนูชอบคุณหมอค่ะ!!"
"อะไรนะ.."
"เห็นแวบเดียวก็ตรงสเปกเป็นชายในฝัน บุญของกะเทยตัวน้อยๆ คนนี้แท้ๆ น..หนูแค่แอบมาดูคุณหมอเท่านั้นนะคะ ไม่ได้มาลักขโมยอะไร"
"ถ้ำมองสินะ สันดานต่ำจริงๆ"
จินนี่หน้าชาทำตัวไม่ถูก แต่จำต้องมีชีวิตรอดเพื่อสืบเรื่องของพี่ชายก่อน นอกจากเงื่อนงำปริศนามากมาย ก็น่าจะเหนื่อยเพิ่มหน่อย เพราะคงต้องสู้รบตบมือกับคุณหมอสุดหล่อที่โคตรจะปากแซ่บไม่เคยแผ่ว! เฮ้อ~
- Writer
