ห้องน้ำ
"บ้าเอ๊ยยย!" เดินหนีสามีตรีชฎาเข้ามาสงบสติอารมณ์ในห้องน้ำ จินนี่จ้องมองตัวเองผ่านกระจกพร้อมพึมพำ "รอบข้างมีแต่คนนิสัยแย่ ไม่รู้ว่าพี่แจกันทนอยู่ไปได้ยังไง"
หลังจากพยายามข่มความรู้สึกโมโหเพื่อไม่ให้เสียงาน จึงรีบเดินไปยังตึกใหญ่กลางห้องโถง หยุดยืนอยู่ตรงรูปปั้นเพราะตรงนี้ยิ่งมองก็ยิ่งทำให้คิดถึงพี่ชายที่หายตัวไป
"มายืนทำอะไร" แจนเข้ามาทัก
"เปล่าหรอกค่ะ ก็แค่มองอะไรเรื่อยเปื่อย"
"พี่เห็นเธอชอบมองรูปปั้นนี้บ่อยๆ"
"มันสวยดีนี่คะ"
"แล้วเป็นอะไรหน้าหงุดหงิดเชียว"
"ก็..."
เพราะไม่อยากทำตัววุ่นวายหรือมีปัญหา จินนี่จึงไม่ได้เล่าเหตุการณ์นี้ให้ใครฟัง พูดคุยสนทนากับแจนสักพักก็แยกย้ายเพื่อไปซ้อมการแสดงใหญ่ เนื่องจากวันพุธมีงาน
"พี่ขอถามอะไรหน่อยสิ" แจนเปิดประเด็น "ทำไมตอนแรกไม่อยากแสดง ตอนนี้ติดใจหรือไงถึงยอมขึ้นเวทีเป็นนางโชว์เต็มตัว"
"หนูชอบเวลาที่อยู่บนเวทีนะคะ ทำให้คิดถึง.." ตัว
