เวลาต่อมา
เอี๊ยด
"หนูเมลจะงอนพี่จนถึงหอจริงๆเหรอเนี่ย"
"เมลไม่ได้งอนสักหน่อยเมลแค่ไม่รู้จะพูดอะไร"
"ทำไมไม่รู้จะพูดอะไรละคะ จริงๆวันนี้หนูต้องเขินกับจูบแรกตัวเองแล้วนอนหลับฝันถึงจูบแรกของเราสิ"
ฉันหลุดขำแต่ก็ต้องพยายามดึงหน้าหลังพี่ธีร์พูดกลับมาด้วยประโยคที่ฟังแล้วค่อนข้างจะหลงตัวเองอยู่มากๆเลย ฉันขมวดคิ้วมองเขาก่อนจะส่ายหน้าไปมาและปลดสายเบลท์ออก
"ก็แค่จูบแรกไหมคะ เห็นว่าตัวเองจูบดีหน่อยแล้วจะมามั่นใจว่าเมลจะฝันถึงไม่ได้นะ"
"แต่พี่จูบดีนะ จูบดีจนหนูเองก็เคลิ้ม...หรือไม่จริงคะ?"
ฉันขยับเอียงใบหน้าหนีพี่ธีร์ที่พยายามจะซุกไซร้ใบหน้าเข้ามาหาก่อนจะดันอกเขาออก
"เคลิ้มก็จริงแต่ก็แค่เคลิ้มไหม พอพี่บอกให้หนูทำตัวแซ่บๆเหมือนที่พี่ชอบหนูก็ไม่เคลิ้มแล้ว"
"หนูอ่า.."
"ไม่ต้องเลย แล้วพรุ่งนี้ไม่ต้องมาที่ร้านเลยนะ"
"ทำไมล่ะ"
"ก็ไหนว่าตัวเองงานเยอะ อู่พี่ก็ไกลจากที่นี่มากอีก"
ฉันลอบถอนหายใจออ
