“ทำไมฉันจะว่าไม่ได้ เลี้ยงลูกยังไงถึงได้ร่านขนาดนี้ เอาแม้กระทั้งผัวพี่สาว”
เพี๊ยะ!!เพี๊ยะ!!
“โอ้ย!!”
แจนถึงกับร้องโอ้ย เมื่อโดนฝ่ามือเล็กฟาดเข้าที่หน้าเต็มแรงสลับไปมาสองข้าง
“อีจูนมึงกล้าตบกูเหรอ”
“มาสิ !!ก็บอกแล้วไงอย่าพูดถึงพ่อกับแม่จูน ”
ฝ่ามือเล็กง้างรอสวนเหมือนกัน ดวงตาคู่สวยมองหน้าแจนกลับอย่างไม่ยอม ฟาดมาฟาดกลับเหมือนกัน
“กรี๊ด!!ฉันไม่ยอมให้พวกแกได้เสวยสุขหรอก เตรียมรับผมกรรมของคนลักกินขโมยกินได้เลย”
แจนกรี๊ดเสียงดัง เดินออกจากห้องไปด้วยความโมโห จูนมองตามพี่สาวด้วยน้ำตาที่นองเต็มหน้า ต่อไปจะเกิดอะไรขึ้นเธอไม่อาจคาดเดาได้เลย
“เจ็บรึเปล่า”
ลีโอมองหน้าแดงช้ำขึ้นรอยนิ้วทั้ง5อย่างเป็นห่วง พร้อมมือหนาที่เอื้อมไปแตะที่แก้มสวยเบาๆ
พรึบ!!
แต่จูนไม่ยอมให้เขาจับ มือเล็กรีบปัดออกอย่างไว
“พอใจพี่รึยัง ถ้าพอใจแล้วก็ออกไป”
จูนมองหน้าลีโอไม่วางตา ไล่ให้เขาออกไปจากห้องอย่างโมโห จากนี้
