“ตอนเย็นพี่ไปหาที่ห้องนะ พี่มีเรื่องอยากคุยด้วย”
คนตัวโตโน้มหน้าลงมา แล้วกระซิบให้ได้ยินแค่เธอคนเดียว
“แต่จูนไม่มีอะไรจะคุยกับพี่ เลิกยุ่งกับจูนซักทีรำคาญ”
คนตัวเล็กรีบบอกปัดเขาทันที ทางที่ดีไม่ต้องพูดคุยจะดีกว่า
“ลินิณญ์ ฟองเบียร์ เดี๋ยวฉันไปซื้อน้ำรอนะอิ่มแล้ว”
จูนรีบลุกจากโต๊ะกินข้าว ทั้งที่พึ่งกินไปได้เพียงนิดเดียว แล้วรีบเดินไปซื้อน้ำ เพราะไม่อยากอยู่ใกล้ลีโออีก
“แล้วจะเบลอหน้าทำไมวะ สาววิศวะปี2ตัวย่อจ.
แอบแซ่บผัวพี่ ทำตัวต่ำไร้ยางอาย”
“คนสมัยนี้แย่เนาะ ขนาดผัวพี่ยังไม่เว้นแย่ที่สุด”
“จริงไม่น่าปิดหน้าเลยเนาะ มหาลัยเราด้วย”
จูนยืนกำหมัดแน่น เมื่อได้ยินที่นักศึกษากลุ่มนึงคุยกัน
พี่แจนคงจะบีบทุกทางให้เธอเลิกกับลีโอนั่นแหละ
“ฮึก ฮึก ฮึก ”
จูนรีบเดินเข้ามาในห้องน้ำ ก่อนสะอื้นเบาๆในลำคอ ทำไมถึงอ่อนแอแบบนี้ ใจบางไปหมดแล้ว ไม่คิดว่าลูกพี่ลูกน้องที่โตมาด้วยกัน จะกล้าทำกับเธอข
