“ลูกสาวของเธอไง”
หล่อนปล่อยโฮออกมา ยกมือขึ้นปิดหน้าร้องไห้ ไม่อยากเชื่อว่า เมสันจะมีน้ำใจกับหล่อนและลูกสาวถึงเพียงนี้
“ขอบคุณ...ขอบคุณมากนะคะ ขอบคุณที่ทำเพื่อลัล”
“ฉันทำเพื่อเด็กคนนั้นต่างหาก ไม่เกี่ยวกับเธอสักหน่อย”
“นั่นแหละค่ะ ยังไงลัลก็ขอบคุณมาก” หญิงสาวยกมือขึ้นป้ายน้ำตาทิ้ง และลุกขึ้นยืน
“นั่นเธอจะไปไหนน่ะ”
“ลัลอยากเจอหน้ายัยหนูค่ะ ขอลัลไปหาแกนะคะ”
เมสันหรี่ตามองด้วยสายตามีความหมายขณะลุกขึ้นยืน แล้วเดินตรงไปที่ประตู ก่อนจะกดล็อก
“คุณไมค์...!”
“ฉันทำอะไรดีๆ มาตั้งเยอะ ไม่คิดจะตอบแทนกันบ้างเหรอ ลัลดา”
“คุณ...คุณไมค์ไม่...”
“ถอดกระโปรงออก กางเกงชั้นในด้วย แล้วขึ้นไปนั่งบนโต๊ะทำงานของฉัน” เขาสั่งเสียงแหบพร่า ในขณะที่หล่อนยืนนิ่งงัน ไม่คิดว่าเมสันจะหื่นได้ทุกที่ทุกเวลาแบบนี้
“ไว้...กลับไปที่บ้านไม่ได้เหรอคะ”
“ไม่เอา รอไม่ไหว”
เขาส่ายหน้าและเข้ามาประชิดตัว พร้อมกับยกตัวของ
