ลัลดาไม่ได้นอนเฝ้าลูกสาวที่โรงพยาบาลเพราะเมสันจ้างพยาบาลพิเศษสามคนมาช่วยดูแล หล่อนรู้ว่าเขาไม่ได้เต็มใจจะทำอย่างนี้หรอก ที่ทำลงไปก็เพราะต้องการให้หล่อนกลับไปอยู่ใต้ร่างของเขายามค่ำคืนต่างหาก
ทั้งคืน...ใช่ บทรักร้อนแรงของเมสันเกิดขึ้นตลอดทั้งค่ำคืน กว่าหล่อนจะได้หลับนอนจริงๆ ก็หลังเที่ยงคืนไปแล้ว บางคืนเกือบตีสองกว่าจะได้พักผ่อน และนั่นก็ทำให้หล่อนตื่นสายมากในทุกๆ วัน ส่วนเมสันน่ะเหรอ ดีดตัวลุกขึ้นตั้งแต่เช้ามืด ไปวิ่งออกกำลังกายแล้วก็ออกไปทำงานที่โรงพยาบาล ราวกับว่ายามค่ำคืนเขานอนพักผ่อนเต็มที่ ทั้งๆ ที่ไม่ใช่เลยสักนิด
“คนบ้า...นี่ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยบ้างเลยหรือไง”
หล่อนอดต่อว่าคนตัวโตที่ลุกหายไปแล้วไม่ได้ ร่องรอยยับยู่ยี่บนเตียงทำให้หล่อนอดคิดถึงความเร่าร้อนในค่ำคืนที่ผ่านมาไม่ได้ เมสันไม่ยอมหยุด ไม่ว่าจะสุขสมสักกี่ครั้งก็ตาม
ร่างสาวเบ่งบานเมื่อนึกถึงสัมผัสร้อนฉ่าของเขา หล่อนอ่อนเปลี
