“คุณไมค์?!” หล่อนแทบไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน “นี่คุณไมค์พูดอะไรคะ คุณไมค์ล้อลัลเล่นใช่ไหมคะ”
“ทำไมฉันต้องล้อเธอเล่นด้วย เรื่องแบบนี้พูดเล่นได้ด้วยหรือ”
เขากอดร่างของหล่อนแน่นยิ่งขึ้น พร้อมกับก้มหน้าต่ำลงมาหาและขยี้ปากอิ่มแสนหวานอย่างโหยหา
“ฉันไม่มีวันยอมเสียเธอไปอีกแล้วนะ ลัลดา”
“คุณไมค์...พูดอะไรคะ”
หล่อนยืนตัวแข็งทื่อในอ้อมแขนของเขา นี่หล่อน...หล่อนฝันไปหรือเปล่า ฝันว่าเมสันขอแต่งงาน
“ฉันอยากแต่งงานกับเธอ”
“แต่...แต่ว่า...คุณไมค์เกลียดลัล” หล่อนถามกลับเสียงสั่น “แถมยังขับไล่ไสส่งลัลตลอดเวลา จำได้ไหมคะ”
สีหน้าของเมสันสลดลง “ฉันรู้...ฉันจำได้ทุกอย่างนั่นแหละ แต่อยากให้เธอรู้ไว้ว่าตอนนั้นที่ทำลงไป มันก็แค่การพยายามจะเกลียดชังเธอเท่านั้น แต่ฉันไม่เคยเกลียดเธอสำเร็จเลยสักครั้ง”
“ลัล...ลัลไม่เชื่อหรอกค่ะ ปล่อยลัลนะคะ”
หล่อนดิ้นรนจนหลุดจากอ้อมแขนของชายหนุ่ม ยังจำความใจร้ายใจดำของเมส
