เมสันถูกยิง ต้องรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลเกือบสามสัปดาห์กว่าจะกลับมาพักฟื้นที่บ้านได้ หล่อนเฝ้าคอยดูแลเขาตลอดเวลาทั้งที่โรงพยาบาลและที่บ้าน จนกระทั่งเขาหายดีในที่สุด หล่อนจึงพาลูกจากมาได้อย่างหมดห่วง
สองสัปดาห์กว่าแล้วสินะ ที่หล่อนพาลูกสาวกลับมาที่ตราด มาอยู่ห้องเช่าเดิมกันสองคนแม่ลูก โชคดีหน่อยที่ยัยหนูเลี้ยงง่ายไม่งอแง ทำให้หล่อนสามารถรับงานถักไหมพรมเล็กๆ น้อยๆ มาทำเป็นอาชีพเสริมได้ และก็มีกิตติพงษ์ที่ตอนนี้กำลังเริ่มต้นคบหาดูใจกับผู้หญิงคนหนึ่งที่พ่อแนะนำให้รู้จัก แวะเวียนมาหาบ่อยครั้ง
“ลัล...”
ลัลดาวางมือจากงานถัก รีบเดินไปดึงประตูมุ้งลวดให้เปิดออก เมื่อได้ยินเสียงกิตติพงษ์เรียกอยู่หน้าห้อง
“สวัสดีจ้ะพี่พงษ์ มาแต่เช้าเลยนะคะ”
กิตติพงษ์ระบายยิ้ม มองลัลดาด้วยความเป็นห่วงและหวังดีเสมอไม่เคยเปลี่ยน
“ยัยหนูล่ะ เป็นยังไงบ้าง ตื่นหรือยัง”
ลัลดาเดินพากิตติพงษ์เข้ามาภายในห้องเช่าของตัวเอ
