“เจ้าสาวโยนช่อดอกไม้ไปแล้ว ผู้โชคดีเป็นใครเอ่ย แสดงตัวด้วยครับ โอ้วไม่น่าเชื่อครับ ว่าจะเป็นคนที่เราคุ้นหน้าคุ้นตาดี ขอเสียงตบมือด้วยครับ”
แป๊ะ แปะ~~~~~~
เสียงตบมือยินดีที่มีคนรับช่อดอกไม้สวยจากเจ้าสาวได้ กำลังก้าวเดินเข้ามาที่มีเจ้าบ่าวและเจ้าสาวที่ยืนอยู่ตรงกลาง เสียงตบมือหยุดชะงักที่รู้ว่าสาวปริศนาแสนสวยเป็นใคร
ขาเรียวเดินเข้ามาและยิ้มให้กับทุกคนอย่างเป็นโดยไม่มีความเขินอาย และยิ้มทักทายเจ้าบ่าว เจ้าสาวอย่างให้เกียรติ
“ใครอ่ะนาย สวยจัง” มิลินเอ่ยถามลูคัส ที่มีหญิงสาวที่รับช่อดอกไม้ของเธอได้
“น่าจะเป็นญาติฝั่งของไอ้หลุยส์มัน”
“สวยเนอะ” มิลินชมสาวด้านข้างด้วยความชื่นชมเพราะหญิงสาวนั้นสวยจริงๆ สวยจนละสายตาไม่ได้
“เมียฉันสวยกว่า” ลูคัสเอ่ยบอกภรรยาด้วยความรักว่าเธอสวยกว่าใครในสายตาของเขา
“บ้า” มิลินเขินอาย และหันมายิ้มให้สาวด้านข้างและถ่ายรูปเป็นที่ระลึก
“สวัสดีครับ ทุกคนคงสงสัยไหมว่าหญิงงามที่ยืนด้านหน้าผมนี่ใช่คนที่คุณคิดกันรึเปล่า งั้นมาฟังจากปากเจ้าตัวกันเลยดีกว่านะครับ” พิธีกรยื่นไมล์ให้หญิงสาวแสนสวย เพื่อกล่าวแนะนำตัวให้คนได้รู้จัก
“สวัสดีค่ะ แพรวาเองนะคะ และแพรวาขอแสดงความยินดีกับเจ้าบ่าวเจ้าสาวด้วยนะคะ ขอให้คุณสองคนมีความสุขกับชีวิตคู่ อยู่ด้วยกันไปนานๆ จนแก่เฒ่า ขอให้เจอแต่เรื่องราวดีๆ ชีวิตคู่มีแต่ความสุขตลอดไปนะคะ”
“ขอบคุณจ้า” มิลินกล่าวขอบคุณด้วยรอยยิ้ม
“วันนี้คุณแพรวาได้ช่อดอกไม้ งั้นงานต่อไปต้องเป็นคุณแพรวาแล้วแน่ๆ เลยครับ ฮ่า ฮ่า” เสียงพิธีกรหัวเราะ และเอ่ยแซวนางแบบสาว
“ฮ่า ฮ่า คงอีกนาน ตอนนี้ยังไม่มีคนของใจเลยค่า แพรขอตัวก่อนนะคะ” เธอปล่อยมุกและเอ่ยขอตัวออกมาอย่างสุภาพเพื่อให้เกียรติงานแต่งของคนอื่นเพื่อไม่ให้เธอเด่นเกินไป
“ไอ้หลุยส์ ผู้หญิงคนนั้นดูเหมือนสเปคมึงเลยว่ะ” ไทเปกระทุ้งซอกเพื่อบอกให้เพื่อนได้รับรู้
“จ้างกู กูก็ไม่เอา” หลุยส์พูดด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิดเล็กน้อย
“มึงรู้จักเหรอ”
“อืม เป็นผู้หญิงที่ใครเจอแล้วรอประสาทแดกหัวได้เลย”
“ฮ่า ฮ่า ชักสนุกแล้วสิวะ” ไทเปหัวเราะเดินเข้าไปหาลูกชายบุญธรรมที่เดินเล่นอยู่ข้างๆ
“สนุกแม่งมึงสิ แค่เห็นกูก็แขยงแล้ว”
--------------------------------------------------------
เล่มต่อจากเรื่อง เดิมพันร้าย พิศวาสรัก ของลูคัสกับมิลินน้า
เรื่องนี้เนื้อเรื่องจะเป็นของหลุยส์นะคะ ส่วนของไทเปอีกไม่นานค่า
เริ่มแรกก็ปากดีใส่น้องเลยนะอีหลุยส์ ฮ่า ฮ่า ^^