ภายในอกของรุ่ยเผิงยามนี้ เหมือนมีผีเสื้อบินวนนับพันตัว เขาบรรยายออกมาไม่ถูกไม่รู้จะพูดเช่นไร เมื่อรู้ว่ารั่วอินนางไม่ได้ย้อนเวลามาเช่นเดียวกันกับเขา
รุ่ยเผิงเดินพาเสี่ยวซีเข้าไปพักในโรงเตี๊ยมแล้วเอ่ยถามเสี่ยวเอ้อ เรื่องเรือนที่ขายอยู่ในตอนนี้ ความจริงเขาจะกลับไปซื้อจวนตะวันตกที่เคยพารั่วอินนางมาพักเมื่อชาติที่แล้วก็ได้
เพียงแต่มันอยู่ห่างจากจวนตระกูลโจว ทั้งยังห่างจากสำนักศึกษามากนัก จึงได้ถามหาแถวด้านเหนือของเมือง เพื่อจะได้อยู่ใกล้จวนตระกูลโจว
เสี่ยวเอ้อก็แนะนำให้เขาสองสามเรือน ทั้งยังอาสาพาไปดูด้วยตนเอง เพียงแต่ต้องรอให้เขาเลิกงานเสียก่อน
เรือนทั้งสามที่เสี่ยวเอ้อพามาดูมีขนาดไม่ใหญ่นัก เป็นเรือนสี่ประสานที่มีพื้นที่ให้เขาเดินเล่นได้นิดหน่อย
รุ่ยเผิงเลือกเรือนหลังที่อยู่ห่างจากจวนตระกูลโจวเพียงหนึ่งตรอกซอย และยังใกล้กับสำนักศึกษาที่เขาจะเข้าเรียนอีกด้วย
รุ่ยเผิงจ่ายไปถึงหนึ่งพันตำล
