ในที่สุดวันที่หล่อนต้องแยกจากวชิรวิชญ์ก็เดินทางมาถึง แม้จะแค่อาทิตย์เดียว แต่หล่อนก็อดรู้สึกใจหายไม่ได้
เพิ่งได้ขยับความสัมพันธ์มานอนเตียงเดียวกัน และกอดกันได้แค่ไม่กี่คืน เขาก็ต้องไปทำงานบนดอยไกลๆ ซะแล้ว
ความไม่สบายใจเกาะกินอยู่ภายในใจของนิวารินมากมาย แต่หญิงสาวก็พยายามอยากสุดความสามารถที่จะซ่อนมันเอาไว้ภายใต้รอยยิ้มอ่อนหวาน
“พี่หมอถึงค่ายแล้วอย่าลืมส่งข้อความมาบอกนิวบ้างนะคะ คือ... นิวเป็นห่วงพี่หมอน่ะค่ะ”
หล่อนช้อนตามองเขา แววตาเต็มไปด้วยความอาลัยอาวรณ์
วชิรวิชญ์อมยิ้ม โน้มหน้าลงมาใกล้ๆ และกระซิบแผ่วเบาข้างหู
“สัญญาครับ”
น้ำเสียงของเขานุ่มมาก แถมลมหายใจของเขาที่เป่ารดข้างแก้มก็อบอุ่นเหลือเกิน กายสาวอุ่นซ่านขึ้นมาทันที
“เดินทางปลอดภัยนะคะพี่หมอ”
“ขอบคุณครับ”
เขาก้มลงมาเอาปลายจมูกชนกับแก้มของหล่อนโดยไ
