สมรสบังคับรักของนางมารร้าย #เฮียหลิงอย่าเล่นตัว

สมรสบังคับรัก 5 : ต้องเป็นเขาเท่านั้น

(จาง เฟยหลิง)

นัยน์ตาคมจ้องมองไปยังทางเดินเบื้องหน้าโดยไม่ตอบโต้อะไรกับสิ่งที่เพื่อนสนิทอย่าง ‘ฉางเหมย’ หรือ ‘เหมย’ พูดออกมา เพื่อนสนิทผู้หญิงเพียงคนเดียวและยังเป็นหุ้นส่วนในทุกธุรกิจของเธอด้วย

ประโยคที่เธอพูดนั้นล้วนเป็นความจริง ต้องเพียบพร้อมแค่ไหนล่ะถึงจะผ่านด่านป๊าและเหล่าญาติผู้ใหญ่ ต้องระดับไหนถึงจะผ่านฉลุยเลยในครั้งเดียว…

“ถ้าไม่มีผู้หญิงไปให้ป๊าพบตามกำหนด ก็ต้องไปดูตัวกับคนที่ป๊าเลือกให้สินะ”

“ก็แค่ดูตัว” มันควรจะจบลงเพียงเท่านั้นถ้าหากว่าเราพบกันแล้วไม่ถูกใจ แต่ในฐานะของคนสกุลจางมั่นใจเอาไว้ได้เลยว่าอีกฝ่ายไม่มีทางปฏิเสธอย่างแน่นอน

“มันไม่แค่นั้นหรอก นายน่าจะรู้ดีนะหลิงหรือว่าให้ฉันช่วย…ไม่ ไม่ได้หมายความว่าเราจะต้องแต่งงานกันจริง ๆ แค่ซื้อเวลาป๊าไปอีกนิดจนกว่านายจะเจอคนที่ถูกใจ” เหมยรีบอธิบายเพิ่มเติมทันทีเมื่อเจอสายตาของเขามองไป

การเสนอตัวแบบมีนัยที่รู้ดีว่าเขาไม่มีวันให้เธอมาทำอะไรแบบนั้น เหมยรับมือกับเหล่าคนในตระกูลไม่ไหว เพียงแค่รู้ว่าเธอเป็นใคร เหล่าอาโกวที่มักทำตัวเป็นกลุ่มคนประเมินรายสำคัญ ได้คัดค้านและรู้ในทันทีแน่นอนว่าเราไม่ได้เป็นมากกว่าเพื่อนกันจริง ๆ

เหมยเป็นเพื่อนสนิทที่รู้จักกันมาตั้งแต่สมัยเรียน ครอบครัวที่ล้มละลายทำให้ตระกูลของเธอไม่ถูกจดจำในสังคมและตอนนี้ก็เหลือตัวคนเดียว ทุกธุรกิจของเธอจึงมีชื่อของเขาเข้าเป็นหุ้นส่วน

ทั้งเป็นการช่วยเพื่อนในการพาตัวเองกลับมายืนได้อีกครั้งอย่างที่ไม่ได้ให้กันโต้ง ๆ และที่สำคัญการมีชื่อ จาง เฟยหลิงเป็นผู้ถือหุ้น มันทำให้ไม่มีใครกล้าเข้ามาวุ่นวายกับเธอ

คู่แข่งทางการค้าที่จะเล่นสกปรกตัดทิ้งไปได้เลย ไม่มีใครกล้าทำอะไรแบบนั้นแม้แต่รายเดียว…

“ไม่มีอะไรตบตาป๊าได้ ถ้าวุ่นวายมากก็อาจจะไปดูตัวให้มันจบ ๆ ปะ…” ปากที่กำลังขยับพูดต้องชะงักกะทันหัน เมื่อสายตาเห็นเงาสะท้อนในประตูลิฟต์เบื้องหน้า ขาเล็ก ๆ ที่มองจากตรงนี้รับรู้ได้ว่าเธอกำลังเดิมตามเขามาในระยะประชิด ราวกับกำลังแอบฟังสิ่งที่เขาพูดคุยกับเพื่อน

ร่างสูงเดินต่อไปไม่กี่ก้าวแล้วก็หยุดกะทันหัน หมุนตัวหันไปมองด้านหลังตัวเองซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันที่ผู้หญิงคนนั้นเบี่ยงตัวหลบได้ทันเดินผ่านเขากับเหมยไปไม่แม้แต่จะหันมามองเลยด้วยซ้ำ มือข้างหนึ่งจับโทรศัพท์ขึ้นแนบหู ดวงตาทั้งสองข้างไม่ได้มองมาที่เขาเลยสักนิด เธอให้ความสนใจกับคู่สนทนาในสายและเดินไปอย่างไม่สนใจอะไร

“คิก คิก ~ ไม่รู้มาก่อนเลยว่าเขาชอบ…อย่าพูดแบบนี้นะเขินไปหมดแล้วเนี่ย แค่ก แค่ก” เสียงบทสนทนาของผู้หญิงที่เดินผ่านไป นัยน์ตาคมมองตามร่างบางในชุดเสื้อฮู้ดตัวโคร่งกับกางเกงขายาว ใบหน้าสวมผ้าปิดจมูกเอาไว้เสียงไอเมื่อครู่ทำให้รับรู้ได้ว่าเธอไม่สบาย เขามองตามแผ่นหลังเล็กอยู่เช่นนั้นจนกระทั่งอีกฝ่ายเดินเลี้ยวหายไปจากระยะสายตา

“รู้จักเหรอ” เหมยมองตามสายตาของเขาแล้วเอ่ยถามด้วยความสงสัย

“ไม่”

ขายาวก้าวเดินตรงไปหยุดยืนหน้าลิฟต์ แต่สายตาก็ยังไม่วายที่จะมองตามไปยังทางที่ผู้หญิงคนนั้นเดินไป ถ้าเธอให้ความสนใจกับการสนทนาในสายก็ไม่มีประสาทแยกมาฟังเรื่องของเขาได้หรอก

ว่าแต่…ตามมาตั้งแต่เมื่อไร? เดินมาระยะประชิดขนาดนั้นไม่ทันรู้ตัวเลยด้วยซ้ำ

(หลี่ ชีหมิง)

ปึก!

“ฟู่ ~”

ร่างบางทิ้งตัวพิงกับผนังในซอกเล็ก ๆ มือทั้งสองข้างกำโทรศัพท์แน่นยกขึ้นทาบอกพยายามควบคุมหัวใจที่เต้นถี่รัวของตัวเอง เกือบไม่รอด เกือบโดนจับได้แล้วดีนะที่ได้วิชานักแสดงมืออาชีพเข้าช่วยได้ทันเวลา การคุยคนเดียวของฉันมันช่างแนบเนียนชนิดที่ว่าเขาไม่สามารถจับได้แน่นอน แล้วเรื่องที่ตัวเองได้ยินมานั้น…ฉันนี่มันเกิดมาพร้อมแสงสว่างที่สดใสจริง ๆ กรี๊ด!

เคยได้ยินเกี่ยวกับเรื่องการดูตัว การแต่งงานทางธุรกิจที่ไม่จำเป็นต้องมีเรื่องของความรู้สึกเข้ามา ใครจะไปคิดว่าระดับจาง เฟยหลิงก็ยังต้องพบเจอกับเรื่องแบบนี้เช่นเดียวกัน

ทั้งที่ผู้คนมากมายพยายามเข้าหาเขา ทำทุกทางเพื่อให้อีกฝ่ายสนใจหรืออาจจะเพราะความยากในการเข้าหานี่แหละ เลยทำให้ผู้ชายคนนั้นไม่มีแฟนแล้วผู้หญิงที่เดินอยู่ข้างกันล่ะเป็นใคร?

ประโยคที่ฉันได้ยินจากผู้หญิงคนนั้นกลับไม่ได้ให้ความรู้สึกว่าเธอพูดเล่นเลย ในฐานะที่เป็นผู้หญิงเหมือนกันรับรู้ได้ว่าอีกฝ่ายกำลังเสนอตัวเอง หรือว่าจะเป็นแฟนสาวที่ไม่สามารถสมหวังกันได้

เหมือนในละครที่ฉันเคยแสดงมาเลย ช่างน่าเศร้าเสียจริงกับความรักที่ไม่มีวันเป็นจริงได้นั้น แต่ถ้าเป็นจริงฉันก็ไร้ตัวช่วยสิ พวกเขาไม่ได้เป็นอะไรในเชิงชู้สาวแน่นอน ไม่อย่างนั้นล่ะก็มีข่าวออกมาแล้ว!

ช่างเถอะ! ไม่สนใจผู้หญิงอยู่แล้วเพราะสิ่งที่ได้ยินมามันยืนยันได้ว่า จาง เฟยหลิง โสด!

เท่านี้แหละที่ต้องการ ต้องระดับนี้เท่านั้นที่ช่วยฉันได้ ความคิดของตัวเองเป็นสิ่งที่ถูกต้องที่สุด ในเมื่อเขาต้องการผู้หญิงเพื่อไปซื้อเวลาตระกูลตัวเองและฉันเองก็มั่นใจว่าไม่มีข้อบกพร่องสักส่วนในชีวิต ร่างกาย ใบหน้า ใครจะเหมาะสมไปกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว เราเหมาะสมกันมาก

กรี๊ด! มั่นอกมั่นใจขนาดนี้ สมแล้วที่เป็นหลี่ ชีหมิง!

“แล้วจะเข้าหาเขาได้ยังไง…” มีแสงสว่างได้ไม่ถึง 3 วินาทีเริ่มมืดบอดอีกแล้ว ต้องทำให้ตัวเองเข้าไปอยู่ในสายตา ต้องให้เขาสนใจตัวเองก่อนที่งานประกาศรางวัลจะเริ่มขึ้น ฉันจะต้องเริ่มเข้าหาเขาตั้งแต่วันนี้! วินาทีนี้! ตอนนี้!

ควรจะทำยังไง?

หรือว่าฉันควรไปถามเจ้ปิง?

ว้าย! ไม่ได้ ๆ โดนด่าแน่เพราะฉะนั้นจากนี้จะจัดการตัวเองและอีกอย่างที่เกิดคำถามอยู่ในใจ ไม่มีโอกาสได้มองใบหน้าของ จาง เฟยหลิงชัด ๆ เลย ได้ยินแค่เสียงทุ้มต่ำรับรู้ถึงความสุขุม นิ่งและอำนาจ เขาแทบไม่ได้พูดอะไรมากมายเลยแต่ฉันสัมผัสได้แบบนั้นจริง ๆ

แผ่นหลังกว้างของผู้ชายและส่วนสูงที่จากการคาดเดาและประกบนักแสดงชายมามากมาย ผู้ชายคนนั้นน่าจะสูงถึง 190 เซนติเมตร ท่อนแขนที่อยู่ใต้ร่มผ้าและร่างกายนั้นดูสมส่วนตามแบบฉบับของผู้ชายที่ดูแลตัวเองเป็นอย่างดี ผิวขาวเนียนผ่องแม้จะเห็นเพียงท่อนแขนที่โผล่ออกจากเสื้อ ยังไม่เห็นใบหน้าชัด ๆ แต่เท่านี้ก็พาให้สัมผัสได้ถึงความดูดี

เอาล่ะ…เป้าหมายของฉันมีแค่เขา เขาเท่านั้น

30 นาทีต่อมา

พรึ่บ!

“เจ่เจ้คนสวยของหมิงสั่งแชมเปญอีกมั้ย เอาขวดที่แพงที่สุดของที่นี่เลยดีกว่า เราควรดื่มอะไรที่มันสมฐานะน้องสาวนะเจ่ ~”

เสียงหวานใสของฉันเอ่ยขึ้นหลังทิ้งตัวนั่งลงยังเก้าอี้ ใบหน้ายิ้มแย้มที่เผยให้เห็นได้ชัดเพราะผ้าปิดจมูกที่ใช้ปิดบังใบหน้าในตอนแรกถูกดึงออกทิ้งไปเป็นที่เรียบร้อย

มือเล็กยกขึ้นส่งสัญญาณเรียกบริกรและสั่งแชมเปญให้พี่สาวตัวเอง เจ้ปิงมองการกระทำของฉันด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความคำถามมากมายกับสิ่งที่พบเจอในตอนนี้

กะพริบตามองปริบ ๆ

“อะไร” เจ้ปิงถามขึ้นในที่สุด เก็บความข้องใจและสงสัยต่อไปอีกไม่ไหว

“สั่งแชมเปญให้เจ้ไง”

“ไม่ ๆ ไม่ใช่เรื่องนั้น สมองไปกระทบกับชักโครกมาเหรอเป็นอะไร” คำพูดคำจาของพี่ฉันนี่ไม่น่าฟังเอาซะเลย

“สมองไม่ได้ไปกระทบอะไรที่ไหนล่ะ สมองปกติดีคิดอะไรดี ๆ ได้เยอะแยะมากมาย” ริมฝีปากแดงยกยิ้มให้กับเรื่องที่อยู่ในใจ

แม้ว่ายังคิดแผนเข้าหาจาง เฟยหลิงอะไรไม่ออกแต่นึกถึงสีหน้าเหวอ ๆ ของไอ้ซานฉีขึ้นมาแล้วยิ่งทำให้มีความสุขเข้าไปอีก แล้วไหนจะเหล่าคนที่ปฏิบัติต่อฉันเปลี่ยนไปอีก ถ้าวันนั้นฉันทำสำเร็จคนพวกนั้นจะทำหน้ายังไงกันนะ

ยังไม่ทันได้เริ่มเลยก็รู้สึกสนุกแล้ว...