บทที่ 32

1933 Words

“ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัวนะคะ” พูดจบญาดาก็หันหลังให้เพลิงทันที วันนี้ชาวบ้านที่ต้องการให้ตรวจรักษาเยอะกว่าเมื่อวานนี้หลายเท่าวันนี้ทั้งวันญาดาจึงแทบจะไม่ได้พักตอนนี้เธอเลยอยากขึ้นไปอาบน้ำพักผ่อนมากกว่า อีกอย่างตอนนี้ดนัยก็คงกำลังรอเธออยู่แต่ญาดาก็คิดไม่ถึงว่านอกจากเพลิงจะไม่ยอมให้เธอไปง่ายๆเขายังดึงเธอเข้าไปหาหนำซ้ำยังถือวิสาสะกอดรัดเธอเอาไว้อีกด้วย “ผมยังยังพูดไม่จบเพราะฉะนั้นคุณก็ยังไปไหนไม่ได้” สายตาคมจ้องใบหน้าสวยหวานไม่ละสายตาขณะที่ยังกอดรั้งแผ่นหลังของญาดาไม่ยอมปล่อย “มันจะมากไปแล้วนะคะคุณไม่มีสิทธิ์จะมาทำแบบนี้กับฉัน” ญาดาจ้องใบหน้าหล่อเหลากลับอย่างไม่นึกกลัว เธอพยายามดิ้นให้หลุดจากอ้อมกอดของเพลิงแต่ก็ไม่เป็นผลเพราะยิ่งดิ้นเพลิงก็ยิ่งกอดเธอแน่นขึ้น “แล้วถ้าอย่างผมไม่มีสิทธิ์แล้วใครที่มีสิทธิ์ อ่อ สามีในนามของคุณน่ะหรอ” เพลิงยิ้มร้ายออกมาอย่างรู้ทันและคำพูดของเขาก็ทำให้ญาด

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD