“ไม่ต้องกลัวนะดาผมจะทะนุถนอมคุณให้มากที่สุด”
คำพูดของดนัยไม่ได้ทำให้ญาดาผ่อนคลายหรือรู้สึกดีขึ้นมาแม้แต่น้อย ลิ้นร้อนลากเลียไปตามซอกคอขาวย้ายไปที่ใบหูสลับกันทั้งสองข้างขณะที่ญาดาได้แต่ข่มใจนอนอยู่เฉยๆ ดนัยซุกใบหน้าหื่นกระหายของเขาลงมายังซอกคออีกครั้งแต่ครั้งนี้เขาได้ฝากร่องรอยความเป็นเจ้าของเธอเอาไว้แทบทุกที่ขณะเดียวกันดนัยก็ลงมือแกะกระดุมเสื้อของญาดาออกทีละเม็ด ทีละเม็ด จนเผยให้เห็นบราเซียลูกไม้สีขาวสะอาดตาขาวพอๆกับก้อนนื้อที่ซ่อนอยู่ด้านใน
สายตาที่หื่นกระหายนิดๆของดนัยจดจ้องอยู่กับหน้าอกคู่งามด้วยความพึงพอใจ ญาดาทั้งสวยทั้งซ่อนรูปจนเขาอดใจไว้ไม่อยู่
“ผมรักคุณนะดาผมรักคุณมากรู้ไหม”
ดนัยพร่ำออกมาในขณะที่เขาใช้ปากจูบซับไปตามเนินอกของญาดาอย่างหลงไหลมือของเขาถอดเสื้อของญาดาแล้วโยนออกไปข้างเตียง
ญาดาหลับตาลงแน่นด้วยความอายเมื่อเห็นดนัยกำลังจ้องหน้าอกที่เปลือยเปล่าของเธออยู่ ร่างกายงดง
