“ถ้าผมยอมให้คุณดูแผลคุณต้องรับปากผมเรื่องนึง”
“รับปากอะไรคะ”
ความจริงถ้าคิดในมุมของคนเป็นหมอญาดามองไม่เห็นความจำเป็นที่เธอจะต้องรับปากคนเจ็บอย่างเขาแต่ที่ญาดาระแวงอยู่ตอนนี้คือรอยยิ้มอันเจ้าเล่ห์ของเพลิงต่างหาก
“ก็รับปากว่าต่อไปคุณห้ามทิ้งผมไปแต่งงานกับคนอื่นอีกเพราะชีวิตนี้คุณเป็นเจ้าสาวของผมได้คนเดียว”
พูดจบเพลิงก็ดึงญาดาเข้ามาจูบทันที ความห่างเหินที่ไม่อาจจะแตะต้องได้ตลอดเวลาที่ผ่านมาส่งผ่านลีลาจูบอันดูดดื่มหากเป็นก่อนหน้านี้ญาดาอาจจะผลักไสเขาแต่บัดนี้เธอรู้แล้วว่าคนที่เป็นเจ้าของหัวใจคือใครจูบครั้งนี้ถึงเต็มไปด้วยความรักและความโหยหาของทั้งคู่
“ไปได้แล้วค่ะ”
หลังจากที่เพลิงยอมถอนริมฝีปากออกมาญาดาก็เอ่ยขึ้นพร้อมกับแก้มสีระเรื่อ
“ไปต่อใช่ไหม”
คนเจ้าเล่ห์ยิ้มอย่างได้ใจจูบเมื่อครู่นี้ยังไม่เพียงพอหรอกเขาจะต้องได้ชดเชยจากญาดามากกว่านี้สิ
“ไปทำแผลต่างหากค่ะ”
คุณหมอญาดารีบดุคนไ
