บทที่ 52

1397 Words

“ไปได้แล้วค่ะ” หลังจากที่เพลิงยอมถอนริมฝีปากออกมาญาดาก็เอ่ยขึ้นพร้อมกับแก้มสีระเรื่อ “ไปต่อใช่ไหม” คนเจ้าเล่ห์ยิ้มอย่างได้ใจจูบเมื่อครู่นี้ยังไม่เพียงพอหรอกเขาจะต้องได้ชดเชยจากญาดามากกว่านี้สิ “ไปทำแผลต่างหากค่ะ” คุณหมอญาดารีบดุคนไข้เจ้าเล่ห์ของเธอก่อนที่ใบหน้าหวานอันร้อนผ่าวจะหันเข้าหาประตูรถ เพลิงขับรถพาญาดามาที่โรงแรมแห่งหนึ่งระหว่างทางญาดาต้องแวะไปซื้ออุปกรณ์ทำแผลเพราะเพลิงไม่ยอมไปโรงพยาบาลท่าเดียวแถมยังอ้อนให้คุณหมอที่พ่วงตำแหน่งภรรยาในอนาคตอันใกล้เป็นคนทำแผลให้อีก ภายในห้องพักร่างสูงนอนอยู่บนเตียงไหล่ขวามีเลือดไหลออกไม่หยุด ญาดาจึงต้องรีบทำแผลให้ มือเล็กค่อยๆจัดการแผลที่อาบเลือดอยู่โชคดีที่กระสุนโดนแค่ถากๆแต่ทว่าคนที่ต้องการเรียกร้องความสนใจก็แสร้งทำเป็นเจ็บ “โอ๊ย” “ฉันขอโทษเจ็บหรอคะ” ญาดารีบก้มลงไปดูรอยกระสุนด้วยความเป็นห่วง เธอคิดว่าตัวเองเป็นหมอที่มือเบาที่สุดแล้วแท

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD